ปัง!
"เล่นบ้าอะไร เธอก็รู้ว่า ฉันไม่ชอบไอ้แซม จะเรียกมันมาเพื่อ?" ภีมสบัดมือฉันออกอย่างแรงก่อนจะพูดโวยวายขึ้น ฉันถอนหายใจออกมาอย่างแต่ก็ไม่ได้ตอบอะไรออกไป เพราะดูจากท่าทางยิ่งตอบก็คงเหมือนยิ่งทำให้ภีมอารมณ์เสีย
"ถ้าอยากได้มันเป็นผัวมาก ก็ไปเลยสิ!"
"นี่ภีม พูดให้มันดีๆ หน่อยได้มั้ย นายไม่เคยพูดกับฉันแบบนี้นะ"
"ก็ดูเธอทำกับฉันสิ เธอทำเหมือนเธอยังรักฉัน ยังทำเหมือนว่า ฉันสำคัญ เหมือนว่า เราจะได้กลับมารักกัน แต่เธอนัดฉันให้มาเจอกับไอ้แซมนี่นะ เธอจะให้ฉันคิดยังไง เลิกเล่นกับหัวใจคนอื่นสักทีได้มั้ย" จากเสียงที่เกรี้ยวกร้าดเริ่มค่อยๆ อ่อนลง เสียงที่สั่นเครือแบบนั้น เขากำลังจะร้องไห้งั้นหรอ
"ภีม เราเป็นเพื่อนกันแบบนี้แหละ ดีแล้ว นายจะอยากกลับมาหาฉันทำไมอ่ะ นายก็รู้ว่า วันนั้นของเรามันเลวร้ายขนาดไหน เราจะกลับไปจุดอีกทำไมอ่ะ ถ้ามันจะใช่ มันใช่ไปนานแล้วป่ะ ถ้ามันใช่จริง เราคงไม่เลิกกันหรอก" ค
