ฆ่าได้แต่หยามไม่ได้..

1402 Words

ตอนที่ 18 เสียงโทรศัพท์ของภูริภัทรดังขึ้น เขารีบคว้ามารับสายทันที ก่อนจะได้ยินเสียงหวานเอ่ยขึ้น “คุณภัทรคะ!!! พวกเรากำลังจะกลับกันแล้ว คุณภัทรอยู่ไหนคะ” เสียงโสภิตาตัวแทนสามสาวเอ่ยถามหัวหน้า “ขอโทษทีช่วงที่ไฟดับเมื่อกี้..ผมถือโอกาสออกมาโดยไม่ได้บอกพวกคุณ เอาเป็นว่าผมเลี้ยงพวกคุณก็แล้วกันนะ แล้วเดี๋ยวผมโอนคืนให้วันพรุ่งนะ” ภูริภัทรบอกอย่างอารมณ์ดี “ไม่เป็นไรค่ะคุณภัทร...พวกเราเชคบิลออกมากันแล้วตอนนี้กำลังอยู่ในรถ ว่าแต่!!! มินตราอยู่กับคุณภัทรหรือเปล่าคะ” “เอ่อ..คะ ครับ ๆ มินตราอยู่กับผมเนี่ยแหละ” “พวกเราอยากรู้แค่นี้ล่ะค่ะ แล้วเจอกันที่ทำงานวันจันทร์นะคะ” สามสาวเอ่ยขึ้นพร้อมกัน เพราะโสภิตาเปิดสปีกเกอร์โฟนคุยกับเจ้านายหนุ่ม “ขอบคุณครับ เอาไว้ ผมจะหาโอกาสเลี้ยงพวกคุณคืนทีหลังนะครับ” “ขอบคุณค่ะ” สิ้นเสียงโสภิตาก็รีบขับรถกลับกรุงเทพฯ ทันที โดยมีกมลพรและภัณฑิรานั่งมาด้วยข้าง ๆ มินตราท

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD