พาร์ทของดิน สี่ปีผ่านไป ผมลืมตาขึ้นเพราะเสียงปลุกของศรีภรรยา และจูบเบา ๆ ที่ปลายคาง “ ดินจ๋า ตื่นได้แล้วจ้ะ เดี๋ยวไปทำงานสายนะ ” ผมยังคงสะลึมสะลือ ไม่ยอมลืมตา “ ขออีกห้านาทีนะจ๊ะเมียจ๋า ” “ ไม่ได้นะดิน เดี๋ยวไปไม่ทัน วันนี้มีงานเช้า นี่ก็หกโมงยี่สิบแล้ว เสื้อผ้าเตรียมให้เรียบร้อย เดี๋ยวเราออกไปตั้งโต๊ะอาหารนะ ” ภรรยาที่แสนน่ารักเอ่ยบอกก่อนจะเดินจากไป ผมยิ้มทั้งที่ตายังหลับอยู่อย่างมีความสุข หลังจากที่เราทั้งสองหมั้นกัน ทันทีที่ผมกลับมามหาวิทยาลัย ผมก็รีบติดต่อกลับไปยังโมเดลลิ่งสองสามแห่งที่เคยให้นามบัตรผมไว้ทันที ไอ้ผมมันมีรูปร่างสูงใหญ่ กล้ามเนื้อเป็นมัดทั่วตัวเพราะด้วยความที่เป็นนักกีฬาเป็นทุนเดิม หน้าตาก็ไม่ได้เป็นสองรองใคร เคยได้รับการติดต่อให้เป็นนายแบบก็หลายหน แต่ผมก็ปฏิเสธ เพราะคิดว่าอยากทุ่มเทด้านการเรียนใ