Chapter 18 อยากหยุดเวลา
คชาภัทรพาจันทร์ฉายมาที่ไร่แสงรวี พอรถจอดสนิทเขาก็รีบขนกระเป๋าจันทร์ฉายลงจากรถ ส่วนจันทร์ฉายกวาดสายตามองไปรอบ ๆ แม่จะเริ่มมืดค่ำแล้ว แต่ที่นี่ก็สวยมาก ต้นไม้ใบหญ้าเขียวขจี กลิ่นดินกลิ่นหญ้ามันช่างหอมเหลือเกิน
“ช้างมาแล้วเหรอลูก?” คชาชาติเดินเข้าไปหาลูกชาย ข้างกายมีสาวสวยยืนมองอะไรไปเรื่อยเปื่อย
“คุณชาติครับ” คชาภัทรส่ายหน้า พยายามปรามบิดา คชาชาติเห็นดังนั้นก็รีบเล่นละครทันที “มาแล้วเหรอช้าง?”
“ครับคุณชาติ นี่คุณจันทร์ฉายนะครับคุณชาติพี่จันทร์ครับ นี่คุณชาตินะพี่จันทร์ คุณชาติเป็นเจ้าของไร่แสงรวี” คชาภัทรผายมือแนะนำ
“สวัสดีค่ะ” เธอยกมือไหว้อย่างนอบน้อม คชาชาติรับไหว้มองหญิงสาวอย่างเอ็นดู ลูกชายเขานี้ตาถึงจริง ๆ แม่หนูคนนี้สวยตั้งแต่หัวจรดปลายเท้า แต่เธอหน้าตาคุ้น ๆ เขานึกไม่ออกว่าเคยเห็นที่ไหน
“สวัสดีครับ ช้างเอ็งพาเธอไปพักที่บ้านพักติดเขานะ เดี๋ยวพ่อ… เอ้ย!
