สารวัตรอัคนี คิดถึงแต่หน้าหวานๆของวินเนอร์ทุกวันเขาพยายามที่จะไม่คิดแต่ใบหน้าของวินเนอร์ก็ยังตามมาหลอกหลอนเขาเรื่อยหลายวันแล้วที่เขาไม่เห็นวินเนอร์มาที่บาร์แห่งนี้อีกเลย คดีที่กำลังสืบอยู่ก็ไม่ได้คืบหน้าไปไหนเลย นนทร์ชวนสารวัตรอัคนีมาบ้านเพื่อที่จะปรึกษาเรื่องของดาวนนทร์จะไม่ยอมให้ดาวฆ่าใครอีก โดยที่นนทร์ก็ไม่รู้เลยว่าดาวและวินเนอร์กำลังแอบตามสืบสารวัตรอัคนีอยู่
“มึงเรียกกูมามีอะไร?ปกติไม่เคยเห็นจะนึกถึงกูเลย”
“มึงจำคดีลักพาตัวเด็กเมื่อสิบกว่าปีก่อนได้ไหมช่วยลองค้นแฟ้มคดีนี้มาให้กูดูหน่อยมีใครบ้างที่หายไป”
“มึงเป็นนักสืบตั้งแต่เมื่อไรวะอยากเปลี่ยนจาก
วิสวะคอมพ์มาเป็นนักสืบหรือไง?”
“มึงช่วยสืบเรื่องนี้แบบลับๆได้ไหม?อย่าให้ใครใน สน.รู้เด็ดขาดแม้แต่คู่หูของมึง”
“กูก็แอบสืบอยู่เรื่องนี้กูสงสัยว่าทำไมถึงตามหาเด็กที่หายไปไม่ได้สักคนแล้วเด็กพวกนั้นหายไปไหนป่านนี้คงโตแล้วคดีนี้กูยังเป็นเด็กอ
