14
“เฟดขา” ดูเหมือนว่าหญิงสาวนางนั้นจะเป็นอายแทน สองมือเรียวจับใบหน้าคมให้หันมามองด้านนอก ที่มีหญิงสาวร่างเล็กบางยืนหน้าแดงก่ำและอ้าปากค้างอยู่
เฟดเดอริโกลุกขึ้นถอนหายใจอย่างหงุดหงิด สำหรับที่นี่ทุกๆ คนเห็นว่าการทำแบบนี้ของเขาเป็นเรื่องธรรมดา แต่กับแม่ผู้หญิงหน้าใสตรงหน้านี่กลับไม่ใช่
“มีอะไรกับฉันหรือตรีประดับ ถึงได้มาหาดึกดื่นแบบนี้ ถ้าไม่สำคัญมาก็ค่อยมาวันหลังแล้วกัน วันนี้ฉันมีธุระ” พูดจบเฟดเดอริโกก็จับแขนเรียวยาวของหญิงสาวที่เขาเรียกว่าฮันนี่เดินออกจากลิฟต์ไป ไม่แม้แต่จะมองหน้าหรือฟังคำตอบจากตรีประดับเลยสักนิด
“เดี๋ยวค่ะพี่เฟด” หญิงสาวทำใจกล้ายื่นมือไปจับแขนแกร่งเพื่อรั้งตัวชายหนุ่มไว้ แต่เมื่อเขาหันกลับมามองด้วยความไม่ชอบใจ ดวงตาคมดุมองเหมือนกับมีดกำลังกรีดลงบนเรือนกายบอบบาง ก็ทำให้ตรีประดับต้องรีบปล่อยแขนใหญ่อย่างรวดเร็วราวกับโดนถ่านลวกมือ
“เอ่อ...คือ...”
เมื่อเห็นว่าหญิงสาว
