ทางด้านแดลชล
ไลน์
แดนไตร: ข่าวดี จากแหล่งข้อมูลที่เชื่อถือได้ แนบรูป (อ่านแล้ว)
แดนชล: นายอยู่ไหน ระวังตัวด้วย พวกมันเริ่มแล้ว
แดนไตร: กำลังออกจากคอนโดเพื่อนกำลังจะไปหาเฮีย
แดนชล: อืมขับรถระวังตัวด้วย ใกล้ถึงฟาร์มไลน์บอกด้วยเดี๋ยวเฮียจะให้คนคอยประกบ ช่วงนี้มีคนแปลกหน้ามาคอยด้อม ๆ มอง ๆ น่าจะเป็นโจทก์เก่า
แดนไตร: เหรอ ไม่เป่ามันซ๊ะเลยล่ะเฮีย
แดนชล: ใจร้อนน่า วางได้แล้ว แล้วมีสมาธิกับการขับรถด้วย ระวังตัว..บาย
แดนไตร: บายคร้าบพี่ชาย รักน๊ะ จุ๊บ จุ๊บ ติ๊ด แดนไตรกดวางสาย เพราะเขาจับสังเกตได้ว่ามีรถจักรยานยนต์ หนึ่งคันขับตามตัวเองเป็นระยะ แต่ไม่ได้ลงมือทำอะไรทั้ง ๆ ที่มีโอกาส
ทางด้านแดนชลหลังจากอ่านข้อความจากน้องชายตัวดีเสร็จจึงวางโทรศัพท์ไว้ที่เดิม
"ฮึ่ย ไอ่นี่ ขนลุกหมด เมื่อไรมันจะโตสักที่จะสามสิบแล้วยังทำเป็นเล่นอีก..หึหึ" คนพี่สบถบ่นคนน้องพึมพำแค่ก็อดหัวเราะในใจไม่ได้
ทางด้านเขตแดน
"อืม ตามต่อไป อย่าให้ทางนั้นจับได้ละกัน เดี๋ยวจะโดนยำตี_ หึหึ
"โห...นาย ให้ผมตามดูก็เสี่ยงพอแล้ว แล้วยังมาให้ผมเสี่ยงตี_อีกเหรอคร้าบบ"
"เออ ทำไป คิดว่าเห็นแก่คนตายแล้วกัน"
"นั่นดิ"
"อืม..ค่าเหนื่อยไปแบ่งกันแล้วแต่นายจะจัดสรร" เขตแดนดันซองสีน้ำตาลให้สไลด์ไปกับโต๊ะทำงานไปยังลูกน้อง
"ขอบคุณครับเจ้านาย แล้วผมจะเอาไปแบ่งพวกมันอย่างเป็นธรรมครับ"
"อืม ฝากบอกพวกนั้นด้วยว่าขอบใจมาก ไปได้ล๊ะ"
"ครับ สวัสดีครับนาย" พูดจบชายรูปร่างสูงสันทัดก็เดินออกจากห้องทำงานไป โดยมีสายต่คู่หนึ่งแอบมองอยู่
"จะแอบมองอีกนานมั๊ย? มานี่มะ" เขตแดนเรียกลูกสาวคนสวยหมวยอินเตอร์เข้ามาหาที่โต๊ะทำงานของตน
"ป๊า หนูไม่ได้แอบฟัง บังเอิญหม่าม๊าให้มาตามไปชิมแกงหนูเลยขึ้นมาเจอพอดี" นุชธิดาอธิยายไปตามความสัตย์จริง
"ป๊าไม่ได้ว่าอะไรสักหน่อย..ม๊ารออยู่ใช่มั๊ย..ปะรีบไปเดี๋ยวมีงอน"
"ฮิ่ฮิ่ ใช่ที่สุดคร่า เดี๋ยวนางงอนแล้วเงินในบัตรของป๊าจะหายไปเป็นจำนวนมากโข" "แน่ะ รู้ดีอิก เรานี่จริง ๆ เลย" ว่าแล้วลูกสาวของป๊าก็เดินทั้งลากทั้งจูงมือผู้เป็นบิดามาที่ครัวเพื่อชิมน้ำแกงของคุณนายธิดารัตน์ที่กำลังง่วนอยู่กับการปรุงอาหารให้ทุกคนในครอบครัว
"หนาย จะให้เฮียชิมแกงอะไร เอามาซิ เดี๋ยวเฮียชิมให้"
"อยู่ในหม้อทางโน้นค่ะเฮีย เดี๋ยวมีอันนี้อีกหม้อ แล้วก็จะทำแกงจืดอีกหม้อนึงด้วย แล้วตบท้ายด้วยต้มแป่ะก๊วยเป็นของหวานดีมั๊ยเฮีย" ฝ่ายภรรยาเสนอมีเหรอคนเป็นสามีจะไม่สนอง
"ดีคร้าบไทเฮา ไทเฮาทำอะไรให้กินก็ดีหมดแหละคร้าบ"
"หึ่ แล้วอร่อยมั๊ยหล่ะคะ" "ก็ต้องอร่อยซิคร้าบ กินจนซิกแพ็คหายหมดแล้วเนี่ย" ว่าแล้วก็ลูบท้องตัวเองที่มีพุงออกมานิด ๆ
"จะให้เหมือนหนุ่ม ๆ ได้ไงล่ะ ขอให้หลอดเลือดแข็งแรงก็พอ ออกกำลังกายไว้แหละก็ดีแล้ว" ระหว่างการพูดคุยหยอกล้อกับภรรยาและลูกสาว
ตู้ด...สายเรียกเข้าจากแดนชล
"อุ๊ย สายเรียกเข้าจากนายแดนน่ะ เดี๋ยวป๊าขอไปคุยกับลูกก่อนน๊ะ" ว่าแล้วเขตแดนรีบเดินกลับไปที่ห้องทำงานของตน พร้อมกับกดรับสาย
เขตแดน: ว่าไงแดน
แดนชล: ป๊าครับ ผมได้เรื่องแล้วครับ
เขตแดน: ว่ามาลุก ป๊าสะดวกคุย
แดนชล: นายดามส่งหลักฐานมาว่าพบหลักฐานของน้าดาวครับว่ามีการเปลี่ยนชื่อตัวและชื่อสกุลครับ
เขตแดน: แล้วพบตัวน้าเราหรือยังล่ะ
แดนชล: ยังครับ แต่มีเบาะแส
เขตแดน: ยังไงลูก
แดนชล: คือป๊าจำม้าแคระที่ชื่อแองเจิ้ลของน้าดาวได้มั๊ยครับ
เขตแดน: อืม จำได้
แดนชล: ทางเราหาสัตวแพทย์ที่จะมาดูแลยากมากแต่มีสัตวแพทย์คนเก่าที่เพิ่งลาออกไปที่สามารถเข้าใกล้กับแองเจิ้ลได้โดยไม่มีปฏิกิริยาต่อต้าน
เขตแดน: แล้วมันเกี่ยวกันยังไงลุก
แดนไตร: ก็มีสัตวแพทย์คนใหม่ที่เป็นลูกศิษย์ของสัตวแพทย์คนเก่า และที่สำคัญไปกว่านั้นคือแองเจิ้ลไม่ต่อต้านและดูเหมือนจะติดขนาดชะเง้อมองหาเวลาไม่มาอีกด้วยครับป๊า
เขตแดน: อื้อ แปลกอยู่น่ะ แล้วสัตวแพทย์คนใหม่นี่ลูกเต้าเหล่าใครกันล่ะลุก
แดนชล: ในใบสมัครระบุ แม่ชื่อพิมพ์ดาว พ่อชื่อ พีรพัฒน์ บำรุงวงศ์ ครับ ที่สำคัญนายแดนพบหลักฐานการเปลี่ยนชื่อตัวและชื่อสกุลของ พิมพ์ดาว ชื่อเดิมคือ ดวงดาว สกุลเดิมคือ ราชไมตรี ครับป๊า"
เขตแดน: ฮ๊า แดนแน่ใจแล้วใช่มั๊ย?
แดนชล: ก็ครับ ที่สำคัญสัตวแพทย์คนเก่าเป็นผู้มีพระคุณของแม่ของสัตวแพทย์คนใหม่ครับ
เขตแดน: แล้วสัตวแพทย์คนใหม่นี่ชื่ออะไรหรือลูก
แดนชล: ชื่อพีระ บำรุงวงศ์ หรือต้นข้าว พี่ชายของใบเตยเพื่อนยัยนุชของเราครับป๊า
เขตแดน: ฮ๊า...ป๊าเข้าใจแล้ว ถ้างั้นก็ระวังตัวด้วยนะลูก ดูแลน้องด้วย ทางนี้ยัยนุชกับแม่เราก็ดูแลน้องอย่างดี ถึงเวลาไปเรียนก็ไปด้วยกันถ้าวันไหนไม่ว่างรถที่บ้านก็ไปรับ ไม่ต้องกังวล
แดนชล: ครับ ป๊า ขอบคุณป๊ามากทั้งที่เรื่องมันไม่เกี่ยวกับป๊าเลย
เขตแดน: ไม่เกี่ยวได้ยังไงล่ะ ในเมื่อพีรวัฒน์คือลูกน้องที่ป๊ารักเหมือนน้องชาย ลูกของน้องชายก็เหมือนลูกป๊าแหละ นี่ลงทุนตั้งนามสกุลใหม่กันเลยเร๊อะ ตั้งใจหนีอะไรกันขนาดนั้นเลยนะ..ฮื้อ..วางสายเถอะ เดี๋ยวป๊าก็วางเหมือนกัน จะสั่งงานลูกน้องหน่อย
แดนชล: ครับป๊า สวัสดีครับ