"อือ ไม่มีปัญหา ที่นี่ถิ่นเฮีย" แดนไตรตอบพร้อมกับพยักเพยิดใส่พี่ชาย
เด็ก ๆ นั่งล้อมวงกินอาหารกันตามประสา อยู่ในสายตาพี่ใหญ่ สักพักก็ได้ยินเสียงรถยนต์สมรรถนะดีแล่นเข้ามา และจอดใกล้กับเรือนรับรอง
"อ้าว ยัยต้องมาแล้วค่ะเฮีย/ เตย ไปหายัยต้องกัน" เจ้าของวันเกิดยิ้มร่าพร้อมกับจูงมือ (ทั้งลากทั้งจูง) เพื่อนสาวที่นั่งสะลึมสะลือเพราะเมารถให้ตามไปต้อนรับเพื่อนสาวอีกคน
"เออ แกนำไปเลย ไม่ต้องลากฉัน ฉันจะค่อย ๆ เดินไปเอง" ใบเตยกล่าวเนือย ๆ
อีกด้านของผู้มาใหม่
"นั่นยัยเตยเป็นอะไรน่ะแก" ต้องตาถามขึ้นอย่างห่วงใยเพราะเห็นเพื่อนสาวถูกแบกอยู่บนหลังพี่ชายและเจ้าตัวรีบคลานลงจากหลังเมื่อเห็นเพื่อนสาวอีกคนมาสมทบ
"อ้อ มันเมารถน่ะ เอาจิ๊ดริ๊ดมาด้วยจิ๊ดริ๊ดเค้าเมาแอร์ ก็เลยเปิดหน้าต่าง ทีนี้ยัยเตยก็เมาควันรถนะซี เลยเป็นอย่างที่เห็น"
"ฮ่า ฮ่า ฮ่า ต้องตาหัวเราะขึ้นอย่างห้ามไม่อยู่ ยัยเตยเอ๊ย ฉันละสงสารแต
