หนึ่งอาทิตย์ถัดมา วันนี้คือวันที่ฉันจะกลับไปทำงานอีกครั้ง หลังจากที่หยุดเพราะข้อเท้าพลิก
“ยูแน่ใจแล้วเหรอว่าโอเค” ทอมกำลังเป็นห่วงข้อเท้าฉัน เขายังไม่อยากให้ฉันไปทำงาน
“โอเคแล้ว โอเคที่สุดเลย ไอเดินให้ยูดูหลายรอบแล้วนะ”
“ยูชอบฝืน”
“ไม่ฝืน ไอหายจริง ๆ”
“งั้นลองเดินมาให้ไอกอดหน่อย”
“ยูใช้ลูกอ้อนเรื่องงานกับไอไม่ได้หรอกนะ เราคุยกันแล้วไม่ใช่เหรอคะ” ฉันเดินเข้าไปนั่งที่ตักของทอม
“ไอรู้ แต่ไอเป็นห่วงยูนี่ครับฮันนี่” ทอมโอบกอดและซบใบหน้าลงที่หน้าอกของฉัน
“ก็เราตกลงกันแล้วไม่ใช่เหรอคะว่าถ้าอยากจะแต่งเร็ว ๆ ไอก็ขอจัดการเรื่องที่บริษัทให้เรียบร้อยก่อน” ฉันยกมือขึ้นลูบที่ศีรษะของทอมเบา ๆ
คำตอบของคำขอแต่งงานในวันนั้นคือฉันตอบตกลง แต่ขอเคลียร์เรื่องยุ่งที่บริษัทให้เรียบร้อยซะก่อน
ทอมก็โอเค ตามใจฉัน แต่ฉันรู้สึกได้ว่าทอมอยากแต่งในเร็ววัน เขาไม่ได้อยากจะรอนาน ๆ
ถึงจะเป็นแบบนั้น ท้ายที่สุดทอ
