สองวันต่อมา…
“วันจันทร์จะเข้ามารับ” รถเลี้ยวเข้าคอนโดดินก็บอกกล่าวถึงวันจันทร์ที่จะมาถึง
“ไปเองได้” เข้าบริษัทไง ฉันต้องไปทำงานเป็นผู้ช่วยของดินไปก่อน
พร้อมไม่พร้อมก็ต้องพร้อม
“ดินเป็นเจ้านาย”
“หมายถึง?”
“เจ้านายสั่งได้” อ้อ ฉันเข้าใจความหมายแล้ว วางอำนาจไง
“ตามใจแล้วกัน” ฉันเปิดประตูลงจากรถ
“เย็นนี้ยังไง” ดินคว้าข้อมือของฉันไว้ เย็นที่ว่าหมายถึงวันเกิดของเรซ
“ไป” ไม่ไปได้ไง วันเกิดเรซนะน่ะ เรซอุตส่าห์ไม่รับแขก แต่แขกบางคนก็มาร่วมงาน
“กี่โมง”
“อะไร”
“จะออกกี่โมง จะมารับ”
“ไม่ต้อง...ยังไม่รู้เลย ถ้ายังไงเดี๋ยวทักไปบอก” ก็กะว่าจะปฏิเสธนั่นแหละ แต่หันไปเจอสีหน้าตายด้านของดินไง ก็เลยได้เปลี่ยนคำพูด
“อืม”
“แล้วเสื้อผ้าแหวนอะ” ฉันถามถึงเสื้อผ้าที่มันอยู่ในกระเป๋าของดิน เสื้อผ้าที่ดินเตรียมไปให้ฉันด้วย
“ไปแบบไหนกลับแบบนั้น” ดินมองหน้าฉันด้วยสีหน้าเรียบเฉย เสื้อผ้าก็ของฉัน ถึงจะเป
