“ถ้าไม่มีอะไรก็กลับไป อย่ามาวุ่นวาย” น้ำเสียงของดินยังคงนิ่งเรียบเช่นเคย
“ทำไมผักต้องกลับ” เธอคนนี้ทำท่าทีเอาแต่ใจ
“กลับไป” รอบนี้ดูเหมือนดินจะเริ่มรำคาญ โทนเสียงที่ใช้จึงเริ่มเปลี่ยนไปในทางที่ไม่ดี
“ผักจะรอกลับพร้อมพี่ชาย ผักไม่ได้เอารถมา ผักให้เพื่อนมาส่ง และพ่ออยากเจอพี่ชาย” เธอทำเสียงอ้อนขณะที่ฉันกำลังพยายามจับต้นชนปลายเรื่องนี้
พ่องั้นเหรอ?
นี่ดินติดต่อกับพ่อแล้วเหรอ ถ้างั้นผู้หญิงที่ยืนอยู่ตรงนี้ก็น้องสาวคนละแม่น่ะสิ
ดินแกะมือของเธอออกแล้วเดินไปที่โต๊ะทำงานก่อนที่จะยกหูโทรศัพท์ขึ้นมาและพูดว่า “เข้ามาหาฉันหน่อย”
ฉันเดาว่าเป็นเลขาส่วนตัวของดิน เพราะเขาใช้โทรศัพท์ของบริษัท
และก็เป็นอย่างที่ฉันคิด เมื่อคุณนทีเปิดประตูเข้ามา
“ไปส่งเธอให้ถึงบ้านด้วย”
“ครับคุณดิน”
“ไม่นะคะ ผักไม่กลับ ผักจะรอกลับพร้อมพี่ชาย พ่ออยากเจอพี่ชายนะคะ” เธอรีบพูดพร้อมใบหน้าที่ดื้อรั้น
“ฉันไม่ได้มีเวลาว
