เกือบหนึ่งเดือนกับการค้างคืนกับดิน นอนด้วยกันก็จริง แต่ว่าเราสองคนไม่มีอะไรเกินเลย
ปัญหาที่ว่าคาราคาซังดินเคลียร์เกือบจะหมดแล้ว ส่วนงานที่บริษัทดินให้คุณนทีเป็นหูเป็นตาและคอยรายงานทุกวัน
ดินเก่ง และเขาคงเหนื่อยมาก แต่เขาก็ไม่ปริปากบ่นสักนิด
นอกจากดินที่อยู่ในโหมดขยัน
ฉันก็ได้เห็นดินในอีกมุม มุมที่ฉันไม่คิดว่าจะได้เห็น
และถ้าเป็นไปได้ขอไม่เห็นดีกว่า
“เค ๆ ฝากแม่ด้วยนะฟอง อีกสองวันฉันก็กลับแล้ว”
(อืม สบายมาก ตอนนี้แม่ก็ไม่ค่อยดื่มแล้ว กลัวแกเป็นห่วงจนไม่มีกระจิตกระใจทำงาน ถ้าไงเดี๋ยวฉันทำงานก่อนนะ)
“อื้ม” ฟองวางสายฉันไปหลังจากที่เราคุยกันเรื่องแม่ของฉัน
นับตั้งแต่เกิดเรื่องที่พ่อมาอาละวาดหลังจากที่ฉันเดินทางมาที่นี่ ฉันก็ไหว้วานขอร้องให้ฟองไปอยู่เป็นเพื่อนแม่
อยู่ได้อาทิตย์กว่าแม่ก็บอกให้ฟองไม่ต้องมาค้าง ว่างค่อยแวะเข้ามา แม่บอกว่าแม่เกรงใจฟอง และแม่จะหยุดกินเหล้า เพื่อที่ฉันจะได้
