Episode 6 ดูแลที่ไม่ได้แปลว่าดูแล
1073 Words
Episode 6 ดูแลที่ไม่ได้แปลว่าดูแล
หลังจากจัดการเช็ดตัวและให้ลูกชุบกินยาเรียบร้อย พวกเขาก็ยังไม่หยุดวุ่นวายกับเธอด้วยการบังคับให้นอนทั้ง ๆ ที่ไม่ได้รู้สึกง่วงเลยสักนิด
“นอน”
“พวกคุณไม่เข้าใจหรือไงว่าฉันไม่ง่วง”
ลูกชุบบอกเป็นรอบที่ร้อยแต่สองพี่น้องก็ยังคงส่งสายตาดุดันมาให้
เธอถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ก่อนจะเด้งตัวขึ้นเพื่อแสดงอาการต่อต้านพวกเขาอย่างเต็มที่
“ฉันขอเตือนให้เธอนอน”
เสียงเรียบนิ่งดังออกจากเจ้าของใบหน้าเย็นชาซึ่งยืนกอดอกมองเธออยู่
“หรือถ้าไม่อยากนอนเอง พวกฉันช่วยให้เพลียจนอยากนอนได้นะ”
ตามมาด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ของคนที่นั่งอยู่บนพื้นข้างโซฟาที่เธอนั่ง
“พวกคุณต้องการอะไรจากฉันกันแน่”
“นอน!”
สองเสียงประสานกันเล่นเอาคนตัวเล็กสะดุ้ง
ริมฝีปากอิ่มเม้มเข้าหากัน ลูกชุบมองพวกเขาด้วยสายตาไม่พอใจแต่สุดท้ายก็ยอมกระแทกตัวนอนลงไปตามเดิม
“พอใจหรือยัง ไอ้พวกเผด็จการ”
“หลับตาด้วย”
ดวงตากลมโตยอมปิดลงแต่ปากอวบอิ่มบ่นขมุบขมิบ ดูก็รู้ว่าเธอกำลังด่าและสาปแช่งพวกเขาอยู่แน่
หมับ
ริมฝีปากร้อนประกบจูบลงบนปากอิ่มที่บ่นขมุบขมิบไม่เลิก ดวงตากลมโตเบิกกว้างก่อนรีบดันหน้าบราเดนออก แต่พอหน้าคนน้องถอยห่าง หน้าหล่อ ๆ ของคนพี่ก็เข้ามาแทนทันที
ครั้งนี้มือเล็กถูกบราเดนจับไว้ เธอเลยไม่สามารถดันเบรเดนออกได้
คนดื้อโดนสองพี่น้องสลับกันมอบจูบแสนหวานให้จนแทบหมดลมหายใจ
“คราวนี้นอนได้หรือยัง”
“หรืออยากทำอย่างอื่นมากกว่าครับเมีย”
“นอน ฉันจะนอน จะไปไหนก็ไปเลย”
มาเฟียหล่อทั้งสองยิ้มออกมา ถึงจะเป็นรอยยิ้มที่แสดงออกต่างกัน แต่ที่มาของรอยยิ้มพวกเขาก็มาจากที่เดียวกันคือผู้หญิงตรงหน้า
***
“มึงใส่น้ำน้อยไปเปล่าวะไอ้บรา”
เบรเดนชะโงกหน้าดูน้ำในหม้อบนเตา เขาจำได้ว่าข้าวต้มน้ำมันต้องเยอะ ๆ ไม่ใช่เหรอ
“ไอ้ห่า กูไม่รู้ มึงมาเพิ่มเองเลย”
“เออ ๆ ถ้าอย่างนั้นมึงไปหาเอาข้าวมาใส่”
บราเดนออกจากหน้าเตาไปหาข้าวมาใส่
ทั้งคู่ตัดสินใจทำข้าวต้มให้ลูกชุบ ซึ่งแน่นอนว่าพวกเขาไม่เคยทำและสิ่งที่จะช่วยได้คืออากู๋
“เขาใช้ข้าวเม็ดแข็ง ๆ แบบนี้เหรอวะ”
เบรเดนถามเมื่อเห็นน้องชายถือถุงข้าวกลับมา และบนถุงนั้นเขียนกำกับไว้ชัดเจนว่าเป็น ‘ข้าวเหนียว’
“มึงนี่โง่อีกละ ข้าวเนี่ยพอโดนน้ำร้อนเดี๋ยวมันก็นิ่มเองแหละ”
“เออ ๆ มึงรีบต้ม เดี๋ยวกูจะทอดปลาต่อ”
“มึงทอดปลาก่อนดีกว่า ข้าวน่าจะต้มนาน”
ที่ทั้งคู่ทำอาหารให้ลูกชุบเพราะอยากขอโทษเรื่องที่พวกเขาเป็นต้นเหตุให้เธอต้องไม่สบาย
ซึ่งบอดีการ์ดพวกเขาบอกว่าผู้หญิงจะรู้สึกดีหากผู้ชายทำอาหารให้
“อือ”
เบรเดนเดินไปตั้งกระทะใส่น้ำมันและเอาไปตั้งไฟ ท่าทางเขาดูคล่องแคล่วนั่นเป็นเพราะเพิ่งเปิดดูยูทูบมา
“เบร มึงเปิดไฟแรงไปปะวะ”
“กำลังดี”
และผลของคำว่ากำลังดีจากเบรเดนก็ทำเอาปลาไหม้เกือบทั้งตัว ควันลอยโขมงไปทั่วทั้งบ้าน
“แค่ก ๆ พวกคุณทำอะไรกัน”
เสียงหวานเรียกความสนใจจากมาเฟียทั้งสอง พวกเขาพร้อมใจกันบังเธอไว้ไม่ให้เข้ามาเห็นสภาพครัวที่ค่อนข้างเละเทะ
“ไปนอนพักต่อ”
เบรเดนยังคงเสียงนิ่งไว้ถึงแม้ในใจจะเริ่มไม่เป็นจังหวะเพราะกลัวเจ้าของบ้านจะโกรธมากกว่าเดิม
“ใช่ๆ ไปนอนพักต่อเถอะ ตัวเธอยังร้อนอยู่เลย”
ลูกชุบหรี่ตามองทั้งคู่ก่อนจะเดินผลักพวกเขาออก และสิ่งที่เห็นทำเอาเธอถึงกับปรี๊ดแตก
“พวกคุณทำอะไรกับครัวฉัน!!!”
บริเวณเตาที่เคยเงาวับเต็มไปด้วยน้ำมัน ใกล้ ๆ กันมีปลาตัวสีดำนอนแน่นิ่งอยู่ในจาน และซิงก์ล้างจานที่สะอาดเอี่ยมอ่องกลับเต็มไปด้วยเม็ดข้าวสีขาว
“เอ่อ คือว่า...”
“จัดการเก็บให้เรียบร้อยเลยนะคะ”
“ให้พวกเราเก็บ?”
บราเดนชี้นิ้วเข้าหาตัวเอง ก่อนจะรีบเอามือลงเมื่อลูกชุบส่งสายตาน่ากลัวมาทางเขา
“ถ้าฉันเข้ามาอีกรอบแล้วยังไม่เรียบร้อย ฉันฆ่าพวกคุณแน่!”
สองมาเฟียโหดหันมองหน้ากัน นี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาโดนผู้หญิงสั่งแถมยังตะโกนใส่หน้าอีก
“เอาไงดีวะเบร”
บราเดนหันไปขอความเห็นพี่ชาย เบรเดนยังคงมีใบหน้าเรียบนิ่ง เขาพับแขนเสื้อขึ้นพลางบริหารคอไปมา
“อย่าบอกนะว่ามึงจะ... เฮ้ย นั่นเมียนะโว้ย”
“คิดเหี้ยไรของมึง กูจะรีบเก็บของ”
“อ๋อ งั้นเหรอ”
ด้วยความที่พวกเขาไม่เคยทำความสะอาดเองเลยกินเวลาไปจนถึงช่วงเย็น
สองหนุ่มเดินมาทิ้งกายลงบนโซฟาตัวใหญ่อย่างหมดแรง
“เป็นแม่บ้านนี่เหนื่อยเหมือนกันนะ”
“เออ กลับไปคงต้องขึ้นเงินให้แม่บ้านแล้ว”
ไม่ทันที่ทั้งคู่จะได้เหยียดกายในท่าที่สบายก็ต้องสะดุ้งกลับมานั่งตัวตรง
“มานั่งทำอะไรตรงนี้ เสร็จแล้วหรือไง”
“มีตาก็ไปดูเองสิ”
เบรเดนบอกนิ่ง ๆ ก่อนจะหลับตาลง
“นั่นเธอถืออะไรมาน่ะ”
บราเดนเหลือบไปเห็นถุงในมือลูกชุบจึงรีบลุกเข้ามาหาเธอทันที
“ทำหน้าดีใจอะไรขนาดนั้น”
“ฉันหิวอะ ข้าวก็ไม่ได้กิน เมียก็ไม่ได้กิน”
“อย่างแรกน่ะ ฉันสั่งมาเผื่อแล้ว ส่วนอย่างหลัง...”
นิ้วเรียวกรีดไปตามร่องกระดุมเสื้อเชิ้ตที่ถูกแกะออกเผยให้เห็นแผงอกกำยำ
“อย่างหลัง... พวกคุณไม่มีทางได้อีกแน่”
“ทำไมอ่า กินสองคนก็ได้ ฉันไม่บอกไอ้เบรหรอก”
คนหล่อใช้แก้มสากถูไถไหล่มนไปมา
“กูได้ยินไอ้บรา”
----------------------------------
โอ๊ย สงสารหนูลูกชุบมากเลยค่ะ
อิสองมาเฟียนี่ก็นะ ไม่รู้จะอธิบายยังไงแล้ว
- Writer
