[Lucy's POV]
Nahimasmasan ako bigla nang huminto ang sasakyan. Hindi ko namalayan na nagawa na pala naming marating ang mansyong pagmamay-ari ng pamilya Sebastian. Halos isang oras din kasi kaming napagitnaan ng matinding katahimikan kanina, nawalan kasi ako ng loob para magsalita at pakiramdam ko mas lalo kong ibinaon ang katawan ko sa impyerno pagkatapos ng warning na sinabi niya sa akin kanina.
At isang malaking pagkakamali na inasahan kong gagawin niya ulit sa akin ang ginawa niya sa law office, dahil nilangaw na lamang ako sa paghihintay sa kanya. Hindi niya ako pinagbuksan ng pinto at wala ring matipunong braso na sumalubong sa akin.
Nagmukha lamang akong alalay na nakabuntot sa kanya habang naglalakad kaming dalawa. Wala na akong pinagkaiba kay Trace at sa iba pang mga tauhan nit
