ตอนที่ 2 นักศึกษาฝึกงาน
1053 Words
|Zelyn Part|
หลังจากรายงานตัวกับพี่พายุเสร็จ เลขาผู้หญิงของพี่พายุก็พาฉันมาที่ออฟฟิศของผู้บริหาร ในนี้มีคนนั่งทำงานอยู่เกือบ10คน คุณสรอธิบายว่าทั้งหมดนี้เราคือทีมบริหารจะคอยประสานงานจากฝ่ายต่างๆและวางแผนกลยุตร่วมกับพี่พายุ
"ทุกคนคะ!! นี่คือน้องซีรีนจะมาเป็นนักศึกษาฝึกงานในออฟฟิศเราค่ะ"คุณสรพาฉันมาแนะนำกับพี่ๆ
"สวัสดีค่ะ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะมีอะไรเรียกใช้ได้ตลอดเลยนะคะ"ฉันยกมือไหว้พี่ๆทุกคนดูเป็นมิตรกับฉันมากๆ
"ตรงนั้นคือโต๊ะทำงานของน้องซีรีนนะคะ มีอะไรไม่เข้าใจก็ถามพี่ๆได้ทุกคนเลย"คุณสรชี้โต๊ะทำงานให้ฉันเสร็จก็กลับไปนั่งที่ของตัวเอง
ทำไมนะ!!ตอนแรกฉันกะว่าจะได้นั่งทำงานในห้องกับพี่พายุเหมือนในซีรี่ย์เกาหลีซ่ะอีก แต่ก็ไม่เป็นไรได้อยู่ตรงนี้ก็ถือว่าใกล้มากๆแล้ว
"คุณซีรีน นี่ครับบัตรพนักงานของคุณ"
"ขอบคุณค่ะ แต่จริงๆพี่ไม่ต้องเรียกซีรีนเป็นทางการแบบนั้นก็ได้นะคะ เรียกซีรีนเฉยๆก็ได้"
"เอางั้นหรอ!!"
"ค่ะ!!พี่..."ฉันลากเสียงยาวเพราะจำชื่อเขาไม่ได้ รู้แต่ว่าเขาก็เป็นเลขาของพี่พายุเหมือนกัน
"พี่ชื่อ ณภัทรแต่เรียกภัทรเฉยๆก็ได้"
"โอเคค่ะพี่ภัทร"
ฉันรับบัตรทำงานมาคล้องคอ ก่อนจะตั้งใจทำงานที่พี่พายุพึ่งสั่งให้คนเอามาให้สดๆร้อนๆ
"อะ..อะไรนะคะ พี่พายุสั่งให้ซีรีนสรุปการประชุมพวกนี้หรอคะ"ฉันชี้ไปที่กองแฟ้ม และที่ต้องใช้คำว่ากองเพราะมันเยอะมาก ที่นับด้วยสายตามันก็มากกว่า10แฟ้ม แล้วมีแต่แฟ้มหนาๆ
"ใช่ครับ!! "พี่กรรุ่นพี่ในแผนกพยักหน้า
"ยะ..เยอะขนาดนี้ใครจะไปสรุปไหวเนี่ย"ฉันหยิบแฟ้มบนสุดมาลองเปิดอ่าน เห็นตัวหนังสือที่เรียงกันบนกระดาษแล้วฉันจะเป็นลม ถ้าต้องสรุปทุกแฟ้มที่อยู่บนโต๊ะฉันอวกแน่
"ถ้าทำไม่ไหวจะย้ายแผนกก็ได้นะพี่โทรคุยกับพาคินแล้วมันโอเคที่จะรับเราไปฝึกงาน"พี่พายุเดินมาตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ มายืนล้วงกระเป๋าอยู่หน้าโต๊ะทำงานฉัน
"ไม่ค่ะ...ซีรีนทำไหว พี่พายุรออ่านที่ซีรีนสรุปได้เลยค่ะ รับรองอ่านรอบเดียวเข้าใจไม่ต้องอ่านซ้ำ"
"ดี!! อ่อพี่ลืมบอก ตอนนี้ที่นี่คือที่ทำงานแล้วพี่คือเจ้านายส่วนซีรีนเป็นลูกน้องดังนั้นห้ามเรียกว่าพี่พายุซีรีนต้องเรียกพี่ว่าบอสเหมือนพนักงานคนอื่นๆและพี่จะไม่ให้สิทธิพิเศษอะไรทั้งนั้น การมาสายหรือหยุดงานโดยไม่ได้แจ้งล่วงหน้าจะมีผลต่อการฝึกงานแน่นอน"พี่พายุร่ายยาว กะจะบีบให้ฉันทนไม่ไหวล่ะสิ แต่ฉันคือซีรีนลูกแม่นิวซ่ะอย่าง ทำไมแค่นี้จะทนไม่ได้
"ค่ะ"ฉันพยักหน้า มาดูกันว่าใครจะบีบใคร
หลังจากพี่พายุพูดเสร็จก็เดินกลับเข้าห้องทำงาน ฉันเลยต้องรีบปั่นงานที่อยู่บนโต๊ะ
"เธอทำได้ เธอทำได้ ซีรีน!!!"ฉันพูดกับตัวเองแล้วเริ่มสรุปงานทีละแฟ้ม
|Phayu Part|
ปึก!!(เสียงปิดประตู)
ผมเดินล้วงกระเป๋าอย่างใช้ความคิดกลับมาที่โต๊ะทำงาน ในใจอยากให้ซีรีนยอมแพ้แล้วยอมไปทำงานกับพาคินซ่ะ แต่มันคงไม่ง่าย
"ดื้อจริงๆ!!"ผมส่ายหัวแล้วนั่งทำงานต่อจนถึงเวลาพักกลางวัน
ปกติแล้วเวลาพักกลางวันผมก็จะโทรสั่งอาหารมาทานง่ายๆที่ห้องแล้วทำงานต่อเลย แต่วันนี้ยัยพาขวัญน้องคนกลางโทรมานัดออกไปทานข้าวข้างนอก
"คุณสร ช่วงบ่ายผมมีงานอะไรเร่งด่วนไหม" ผมเดินออกมาหาเลขาหน้าห้อง
"ไม่มีค่ะบอส"
"อืม วันนี้ผมมีนัดทานข้าวอาจจะกลับมาช้าหน่อยนะ"ผมบอกเลขาไว้ ก่อนจะเดินมาที่ลิฟเพื่อไปหาพาขวัญที่รออยู่ข้างล่าง
"เดี๋ยวๆค่ะไปด้วย"ซีรีนวิ่งอุ้มเอกสารกำลังจะเข้ามาในลิฟที่ผมยืนอยู่
"ลิฟนี้เป็นของผู้บริหารพนักงานต้องขึ้นแถบนู้น!!"ผมชี้ไปที่ลิฟฝั่งตรงข้าม ที่ตอนนี้เต็มไปด้วยพนักงานที่ต่อคิวเข้าลิฟเพราะพักกลางวันพอดี
"แต่ตรงนู้นคนมันเยอะนี่คะ อีกอย่างซีรีนก็ของเยอะด้วย ขอซีรีนไปด้วยคนนะคะ"
"ไม่ได้!! ซีรีนอยู่ที่นี่ในฐานะพนักงานก็ต้องทำเหมือนทุกคนสิ"ผมพูดจบก็กดปิดลิฟทันที อยากฝึกงานมากก็ต้องโดนแบบนี้แหละ
×ร้านอาหารชื่อดัง×
"เอาเท่านี้ก่อนค่ะ"พาขวัญส่งเมนูคืนให้พนักงาน วันนี้ผมตามใจยัยพาขวัญพามาทานร้านอาหารอิตาเลียนสุดโปรดของเธอ
"คิดว่าพาคินจะมาด้วยซ่ะอีก"ผมพูดถึงน้องชายคนรอง ครอบครัวผมมีทั้งหมด4พา พายุ พาขวัญ พาคิน และพารัน
"ตอนแรกก็ว่าจะมาด้วยกันค่ะ แต่เห็นบอกว่าวันนี้มีประชุมกับบริษัทของซีนและจะแวะหาพารันด้วย ตาพารันคงอ้อนให้พี่ชายพาไปกินข้าวกลางวันแถวนั้นแหละค่ะ"
"อ่อ" ผมพยักหน้า
"เออ!! พี่รู้เรื่องที่ซีรีนจะมาฝึกงานที่บริษัทของเราหรือยัง"
"รู้แล้ว"ไม่ จะ แล้วแหละเพราะตอนนี้เข้ามาทำงานแล้ว
"แปลกดีนะคะ ซีรีนอยากมาฝึกงานกับเราส่วนตาพารันก็อยากไปฝึกงานกับซีน สลับกันเฉยเลย"พาขวัญหัวเราะแล้วยกน้ำขึ้นจิบ
"อืม"ผมพยักหน้าแล้วเปลี่ยนเรื่องคุย ไม่อยากพูดถึงเด็กๆพวกนี้ที่ชอบเอาแต่ใจ อยากได้อะไรก็ต้องได้จะฝึกงานที่ไหนก็ต้องได้ดั่งใจ
- Writer
