When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
Chapter Thirty-five Kasal. Never pumasok sa isip ko na darating ako sa sandaling ito. Nakaayos na ako. Parang isang daang beses na rin akong napuri ni Rosally. Ang ganda-ganda ko raw. Gano'n din naman ito. Bagay na bagay ang dress na suot nito. Nakaupo na ito sa wheelchair at nakaayos na. Ako pa mismo ang nagpaligo rito't nagbihis. Bago ako naghanda sa sarili ko. "Ate, ang ganda-ganda mo po. Para ka pong prinsesa. Para kang anghel." Suot ko na ang puting wedding dress. Hindi umabot sa sahig ang suot ko. Lalo't naka-heels pa ako. Pero ang tingin ni Rosally sa akin ay prinsesa't anghel. Gandang-ganda ito. Naniniwala naman ako, hindi sa pagiging uto-uto. Sadyang espesyal lang sa aking ang mga papuri kung galing sa kapatid ko. Lumapit ako rito. Hinawakan ko ang kamay ko. Sunod-sunod ang