ร้ายพ่ายรัก
26
น้ำเสียงของเขา กลิ่นควันบุหรี่ผสมผสานกับน้ำหอมกลิ่นที่ฉันจดจำได้ดี ตอนนี้ในใจของฉันตอบตัวเองได้ทันทีว่าคนตรงหน้าคือใคร...
"…" ฉันลืมตามองคนตรงหน้า แสงไฟริบหรี่ ๆ จากมวนบุหรี่ที่ร่างสูงคาบอยู่ที่ริมฝีปากทำให้ฉันสามารถมองเห็นใบหน้าของเขาได้ผ่านความมืดรอบ ๆ ตัว
"มองแบบนี้คืออะไร ผิดหวังเหรอที่เป็นฉัน" เขาเอ่ยถามพร้อมกับคีบบุหรี่ร้อนออกจากมุมปาก จากนั้นก็พ่นควันอุ่นร้อนปะทะเข้ากับใบหน้าของฉัน
"…" ฉันยังคงยืนตัวเกร็งอย่างสับสนไปหมดเลยว่าเป็นเขาได้อย่างไรกัน
"นี่!" คนตัวสูงขมวดคิ้วและโน้มตัวลงมาหาฉัน
ฉันยังคงยืนนิ่งมองควันบุหรี่ตรงหน้าค่อย ๆ จางหายไปอย่างช้า ๆ
ตอนนี้สมองของฉันมันพร่าเบลอไปหมด และก็ไม่รู้ฉันบ้าหรือประสาทกลับกันแน่ ที่จู่ ๆ ฉันก็รั้งลำคอเจเลอร์ลงมา ก่อนจะโผเข้าไปกอดเขาเอาไว้แน่น แต่ไม่ได้ร้องไห้ฟูมฟาย หรือแสดงความอ่อนแออะไรออกไปทั้งนั้น
"พอดีฉันติดประชุมน่ะ
