ร้ายพ่ายรัก 25 "เพราะกูเนี่ยแหละที่จะเอาเรื่องมึงให้ถึงที่สุด" คำพูดของพ่อทำให้ฉันเจ็บลึกลงไปถึงกลางใจ ฉันไม่อยากจะเอ่ยขอร้อง แต่แน่นอนว่าฉันอยู่ในคุกแบบนั้นไม่ได้ ให้ตายยังดีกว่าต้องไปอยู่ในที่แคบ ๆ มืด ๆ และไร้อิสรภาพแบบนั้น "มึงจะได้จำความผิดครั้งนี้ไปจนตาย" พ่อพูดทิ้งท้ายเพียงแค่นั้น ก่อนจะลุกขึ้นจากเก้าอี้และกวักมือเรียกหาตำรวจทันที "ไม่...ไม่นะพ่อ" ฉันส่ายหน้า "พ่อจะตี จะด่า จะกระทืบหนูยังไงก็ได้ แต่หนู...ไม่อยากติดคุก" ฉันเคาะกระจกเรียกพ่อตัวเองซ้ำ ๆ "พ่อ...พ่ออย่าทำแบบนี้กับหนูนะ" ฉันพยายามตะโกนเรียกท่านซ้ำ ๆ เพื่อขอความเห็นใจ "พ่อ...หนูก็ลูกพ่อไม่ใช่เหรอ" ฉันตะโกนออกไปสุดเสียงที่มีจนคอแทบแตก แต่ท่านก็ไม่คิดจะหันกลับมาเลยแม้แต่นิด "พ่อคุณไม่ยื่นประกันตัว และฝั่งคุณก็ไม่มีทนายมาสู้คดี ซึ่งตามความผิดมาตรา 297 ผู้ใดกระทำความผิดฐานทำร้ายร่างกาย จนเป็นเหตุให้ผู้ถูกกระทำได้รับอั