ร้ายพ่ายรัก
10
(มีภาพประกอบ)
ฉันเปิดประตูเข้าไปในห้องทำงานของเจเลอร์ ซึ่งอยู่ลึกเข้าไปในตัวอาคารพอสมควร ห้องทำงานของเขาไม่ใหญ่มาก แต่ก็ไม่ได้เล็กเหมือนพวกผู้จัดการทั่ว ๆ ไป
"ฉันบอกให้หยุดเดินไง..ไอ้ลูกเมียน้อยไม่ได้ยินรึไง!" ฉันเดินตรงไปหยุดตรงหน้าเขาและกระชากคอเสื้อร่างสูงเข้ามาหาตัวอย่างเอาเรื่อง และเรียกเขาด้วยสรรพนามคุ้นเคยที่เคยเรียกมาตั้งแต่เด็ก ๆ เพราะเท่าที่จำได้ โจชัวเองก็เรียกเขาแบบนี้
ความจริงแล้ว พ่อแม่ของฉันกับโจชัวรู้จักกันเป็นอย่างดี แม้แต่ตอนงานศพของแม่ ก็ได้ครอบครัวของโจชัวเนี่ยแหละที่ช่วยจัดการให้ เพราะแม่เราเป็นเพื่อนสนิทกันมาก่อน
"คำก็ลูกเมียน้อย..สองคำก็ลูกเมียน้อย" เขาจับมือของฉันที่กระชากคอเสื้อของเขาอยู่และออกแรงบีบข้อมืออย่างแรงจนฉันต้องปล่อยมือออกเพราะว่าเจ็บ
"ทีเมื่อคืนครางเรียกชื่อฉันไม่หยุดเลยนะ" คำพูดของเจเลอร์ทำให้ฉันนิ่งไปด้วยความงง
"พูดเรื่องบ้าอะไร
