เช้าวันเสาร์ณัฐฐาไปทำงานสายเพราะเมื่อคืนนี้เอาแต่คิดเรื่องของวิชญะวนเวียนในหัวทั้งคืน
เธอมาถึงเห็นว่ามีนักศึกษาฝึกงานยืนคุยกับเลขานุการหนุ่ม รอยยิ้มที่เตรียมมามอบให้กับเขาก็บูดบึ้งแล้วเดินฉับๆ ด้วยท่าทางที่ไม่สบอารมณ์
“หนูขอตัวก่อนนะคะ เดี๋ยวตอนพักกลางวันจะมาชวนพี่วิชญ์ใหม่ให้เปลี่ยนใจไปกินข้าวด้วยกันให้ได้” นักศึกษาสาวเมื่อเห็นว่าณัฐฐาเดินตรงเข้ามาก็รีบลาวิชญะกลับออกไป
ณัฐฐามองหญิงสาวที่ย่อตัวเดินสวนออกไปก็มองไปที่เลขานุการหนุ่มด้วยความหมั่นไส้ที่เขามีสาวๆ มาเกาะแกะไม่หยุด
เธอเดินเข้าไปในห้องทำงาน วิชญะรีบถือสมุดงานตามเข้าไปแล้วเริ่มบอกตารางงานของวันนี้ให้กับเธอ
“วันนี้ตอนสิบเอ็ดโมงมีนัดคุยงานกับคุณแทนคุณที่ร้านอาหารไทยเดิม บ่ายสามต้องไปตรวจไซต์งานกับคุณณิ ตารางงานวันนี้มีแค่นี้ครับ” เขารายงานด้วยน้ำเสียงที่เป็นทางการ
“ค่ะ”
“รับกาแฟเลยไหมครับ หรือว่ารับมาแล้ว” เขาถามต่อด้วยน้ำเสียง
