เมยาวีเดินออกมาจากห้องน้ำ พอเห็นว่าเขาคนนั้นนอนอยู่ที่ฝั่งของเธอ เธอจึงเดินเลี่ยงไปอีกฝั่ง นอนลงไปแล้วรั้งผ้าห่มผืนเดียวกันกับลูกสาวขึ้นมาคลุมตัวเองด้วย
ขยับเข้าไปโอบกอดเมยาดาที่ยังคงนอนหลับไม่รู้เรื่อง คนที่เพลียจากการทำงานและคิดถึงลูกมากๆ หอมลงไปที่หน้าผากเล็กเพื่อผ่อนคลาย
รู้สึกอบอุ่นที่หลังมือเมื่อสัมผัสได้ว่ามีใครบางคนวางทาบทับบนมือเธอ เมยาวีไม่ได้ห้าม ไม่ได้ดึงออก เพราะมองว่าการกระทำแบบนั้นมันเด็กเกินไป
เขาคงกอดลูกสาว ทำให้เมยาดารับรู้ว่าพ่อกับแม่อยู่ตรงนี้ และในเมื่อเขาไม่ได้ทำอะไรไปมากกว่านี้จึงไม่มีความจำเป็นที่จะต้องทำให้เกิดเหตุการณ์แบบด้านนอกอีก ผ่านมาแล้วผ่านไป
เขาอาจเข้าใจเธอผิด และงานเธอมันเป็นแบบนั้นด้วย เธอเองก็เลือกไม่ได้ แต่เขาก็รับปากเธอไม่ได้นี่ว่าเขาจะดูแลเธอไปถึงเมื่อไหร่
อย่างที่เธอบอกไปว่าวันนี้เขายังไม่เจอคนที่ถูกใจ แต่อนาคตก็ไม่แน่ใจ เมื่อเขาไม่ได้ให้สถานะอื
