“ทำไมเฮียถึงนิสัยไม่ดีแบบนี้เนี้ย”
“เฮียทำอะไร” เสียงทะเลาะกันบนรถขนาดที่นาเดียร์และครามกำลังเดินทางไปยังร้านที่นาเดียร์นัดเพื่อนเอาไว้ ซึ่งครามก็อาสาขับรถมาส่งเธอ
ใบหน้างอนของนาเดียร์ที่นั่งกอดอกทำหน้าบึ้งตึง เพราะช่วงบ่ายครามได้ตักตวงความสุขจากเรือนร่างของเธอจนหมดแรงและเผลอหลับไปจนเกือบจะไปไม่ทันนัดเพื่อน
“ก็เฮีย...” ยังไม่ทันที่นาเดียร์จะพูดจบภาพตอนบ่ายที่เธอเป็นคนเริ่มรุกครามก่อนฉายออกมาจากความทรงจำ ใบหน้าสวยแดงระเรื่อเมื่อคิดถึงฉากร้อนแรงของเธอกับคราม
เมื่อเห็นว่านาเดียร์นิ่งเงียบไปครามจึงเอื้อมมือมาลูบผมสลวยของนาเดียร์โยกไปมาเบา ๆ
“เฮียอะไร”
“เดียร์ไม่คุยด้วยแล้ว ถึงแล้ว ขอบคุณที่มาส่งนะคะ” ไม่รอคำตอบจากครามนาเดียร์เดินลงจากรถไปทันที ร้านอาหารกึ่งผับมีเหล่านักศึกษามาใช้บริการหนาแน่นทุกวันและยิ่งวันนี้เป็นวันศุกร์ทำให้จำนวนนักศึกษามากขึ้นเท่าตัว
หลังจากที่คนตัวเล็กลงจากรถไปคราม
