นาเดียร์คนจริง
1291 Words
หน้าลานคณะตึกบริหารเนืองแน่นไปด้วยเหล่านักศึกษาปีหนึ่งและรุ่นพี่ที่กำลังทำกิจกรรมและแจงรายละเอียดต่าง ๆ ให้กับน้องภายในคณะได้ทราบ คณะบริหารไม่ได้รับน้องโหดเหมือนคณะวิศวะที่เลื่องลือในเรื่องการรับน้องโหดรวมไปถึงความโหดของพี่ว๊ากด้วยเช่นกัน
“เมื่อไหร่จะเลิกสักทีนะ” เสียงบ่นจากกอบัวเพื่อนสนิทอีกคนของนาเดียร์ที่นั่งอยู่ของซอลเอ่ยขึ้น จนทำให้นิรินสาวหมวยสุดเซ็กซี่ถึงกับเอ่ยปากแซว
“จะรีบไปหาแฟนรึไง”
“ฉันโสดจ๊ะ นิริน แกอย่ามาพูดว่าฉันมีแฟนอีกนะ เดี๋ยวผู้ชายคนอื่นได้ยินเข้า” คิ้วเรียวสวยของนาเดียร์ขมวดเป็นปม เธอสงสัยกับประโยคของกอบัวจนต้องถามออกไปก่อนจะได้คำตอบที่ชัดเจน
“อ้าว ก็เดี๋ยวผู้ชายคิดว่าฉันมีแฟน ใครจะกล้าจีบแถมผู้คณะเรางานยังงานดีอีก”
“หมดคำจะพูด ก็นึกว่าเรื่องอะไร”
“สี่สาวตรงนั้นเงียบ ๆ หน่อยจ๊ะ” เสียงรุ่นพี่ที่ยืนอยู่บริเวณด้านหน้าเอ่ยตักเตือนกลุ่มของนาเดียร์ที่พวกเธอเอาแต่คุยกัน
“น้องปีหนึ่งทุกคนใครจะเสนอตัวประกวดดาวและเดือนคณะบ้าง เดินออกมาลงชื่อได้เลยนะ” กิจกรรมสุดฮิตอีกหนึ่งอย่างของเด็กปีหนึ่งคือประกวดดาวเดือน นาเดียร์กวาดสายตามองไปรอบ ๆ เห็นแต่คนหน้าตาดีที่กำลังเสนอตัวเองเด็กออกไปลงชื่อถือเป็นเรื่องดีที่มีคนสวยเสนอตัวจะได้ตัดความวุ่นวายออกไป
“แกไม่สนใจเหรอเดียร์”
“ฉันไม่ชอบเรื่องอะไรแบบนี้ แล้วพวกแกไม่สนใจเหรอ?”
“โน/ไม่/ขอบาย” คำตอบของสามสาวที่เอ่ยออกมาพร้อมกันพร้อมกับส่ายหน้าปฏิเสธอย่างแรงจนคอแทบเคล็ด เมื่อกลุ่มของนาเดียร์ไม่มีใครเสนอตัวพวกเธอจึงต้องนั่งรอเพื่อน ๆ ลงชื่อและรอรุ่นพี่ปล่อยให้กลับบ้าน คนที่ลงประกวดดาวเดือนของคณะต้องได้ที่หนึ่งจากความเห็นของรุ่นพี่ทั้งคณะให้เหลือหนึ่งเดียวถึงจะเข้าไปสู่รอบประกวดดาวมหาลัย
“น้องนาเดียร์” เสียงเรียกชื่อของนาเดียร์ดังมาจากต้นแถว กลุ่มรุ่นพี่สาวสองเดินกรูเข้ามาหานาเดียร์ที่นั่งรวมกลุ่มกับเพื่อนของตัวเองอยู่
“คะ”
“ไม่สนใจลงประกวดดาวคณะเหรอ เจ๊จะดันให้เป็นดาวมหาลัย” รุ่นพี่สาวสองแจ้งความประสงค์ของตัวเองให้กับนาเดียร์ที่นั่งอยู่อย่างไม่อ้อมค้อม เพราะรอแล้วรอเล่าก็ไม่เห็นนาเดียร์เข้ามาลงชื่อประกวดสักที จึงต้องรีบเดินมาหานาเดียร์ทันที
“หนูไม่ชอบเรื่องแบบนี้ค่ะ”
“ถือว่าเจ๊ขอร้องนะ ใช้หน้าตาของตัวเองให้เกิดประโยชน์เถอะ พรีส!!” ใบหน้าอ้อนวอนของรุ่นพี่สาวสอง ส่งสายตาปริบ ๆ มาให้นาเดียร์ เพื่อเรียกร้องความน่าสงสารและเห็นใจจากนาเดียร์ ตั้งแต่พวกเธอเห็นนาเดียร์ครั้งแรกขนาดพวกเธอเป็นสาวสองยังมองว่านาเดียร์สวยและดาวมหาลัยปีนี้จะไปไหนเสียถ้าไม่ใช่ของคณะบริหาร
“กอบัว ซอล นิริน ช่วยเจ๊พูดกับนาเดียร์หน่อย”
“แล้วพวกเราจะได้อะไรอะเจ๊” นิรินเอ่ยถามรุ่นพี่สาวสองออกไปด้วยความสนุก เพราะเธออยากกินของฟรีอย่างบอกไม่ถูก
“งั้นนิรินก็ลงประกวดให้เจ๊”
“ไม่”
“เลี้ยงเหล้าฟรี”
“เดียร์แกก็ช่วยพวกเจ๊หน่อยดิวะ” เมื่อข้อเสนอถูกใจนิริน นิรินจึงร่วมกับรุ่นพี่เพื่อพูดให้นาเดียร์ร่วมประกวดของคณะ แต่ยังไม่ทันจะได้พูดอะไรมาก เพื่อนร่วมรุ่นอย่างมายาที่เดินไปลงชื่อประกวดดาวยืนกอดอกทำหน้าตาดูถูกใส่กลุ่มของพวกเธอ
“รุ่นพี่คะ นาเดียร์ไม่กล้าประกวดเพราะกลัวแพ้รึเปล่าคะ”
“เหอะ” เสียงสถบของนิรินรวมถึงน่าตาที่แสดงออกมาว่าไม่พอใจไม่ใช่แค่นิรินแต่รวมถึงซอลและกอบัวด้วยเช่นกัน ส่วนนาเดียร์เธอยังคงนิ่งไม่รู้สึกรู้สาอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้ เพราะเอาเข้าจริงนาเดียร์ก็ไม่ชอบให้ใครมาดูถูกเหมือนกันแค่ไม่อยากถือสาอะไรกับคนอย่างมายา
“ทำไมเพื่อนฉันจะไม่กล้า”
“ถ้ากล้าก็ลงประกวดสิแล้วมาสู้กัน” สีหน้าดูแคลนของมายามองมายังนาเดียร์ที่ยังคงนิ่งไม่เอ่ยพูดอะไรออกมา มายาเรียนคณะเดียวกับกลุ่มนาเดียร์ก็จริงแต่อยู่คนละเอกและไม่รู้ทำไมเหมือนกันตั้งแต่วันแรกที่เข้ามาเรียนดูกลุ่มของมายาดูจะไม่ถูกชะตากับกลุ่มของนาเดียร์ตั้งแต่แรกเห็น
“แกจะไปไหนนาเดียร์” เมื่อนั่งเงียบอยู่นาน นาเดียร์ลุกขึ้นยืนโดยไม่พูดอะไรออกมาแม้แต่นิดเดียว สร้างความงุนงงให้กับกลุ่มเพื่อนเธอและรุ่นพี่สาวสองไม่น้อย
“ไปลงชื่อประกวดไง เรื่องแค่นี้เอง กระจอก” จนประโยคนาเดียร์ก็เดินออกไปลงชื่อด้านหน้า สร้างเสียงฮือฮาจากรุ่นเดียวกันและรุ่นพี่ไม่น้อย
“เป็นไง ที่นี่ก็มาสู้กันซึ่งหน้าเถอะย่ะ” นิรินเอ่ยปากบอกกลุ่มของมายาพร้อมกับรอยยิ้มร้ายปรากฏบนใบหน้า ก่อนที่กลุ่มของมายาจะเดินสะบัดตูดออกจากบริเวณที่กลุ่มพวกของนาเดียร์นั่งกันอยู่
“ฉันว่าแล้ว ต้องมีชื่อของน้องนาเดียร์เข้าประกวดเดือน” มีนาหยิบมือถือตัวเองขึ้นมาก่อนที่มีนาจะเอ่ยปากบอกกับเพื่อนในคณะ เพราะปีที่แล้วดาวของมหาลัยคือคณะวิศวะและปีนี้ดูความหวังของกลุ่มวิศวะจะน้อยนิด ถึงแม้ว่าคณะวิศวะจะมีผู้หญิงหน้าตาดีแต่ปีนี้มีนายอมรับว่าคณะวิศวะเทียบบริหารไม่ติดสักนิด
“กูอยากเห็นหน้าน้องนาเดียร์คนนี้จังวะ”
“ไปดูกันไหมวะ” เชนเอ่ยพูดกับกลุ่มเพื่อนในคณะคำพูดของเพื่อนหลาย ๆ คน ทำให้เชนถึงกับอยากเห็นน้องนาเดียร์ขึ้นมาทันทีและไม่ใช่แค่เชนคนเดียวรวมไปถึงเพื่อนร่วมรุ่นด้วยเช่นกัน
“มึงจะไปกันทำไมวะ” น้ำเสียงหงุดหงิดของครามที่ดูจะอารมณ์เสียและหัวเสียเมื่อได้ยินชื่อของนาเดียร์
“อ้าว พวกกูก็อยากเห็นสาวงามไหมวะ”
“เออ!!” อารมณ์หงุดหงิดหัวฟัดหัวเหวี่ยงของครามที่ลุกเดินออกจากบริเวณนั้นไปสูบบุหรี่เพื่อดับอารมณ์ว้าวุ้นภายในใจของตัวเอง ก่อนจะหยิบมือถือขึ้นมาเปิดข้อความไลน์และส่งหาเมียตัวเองที่ตอนนี้เป็นต้นเหตุทำให้เขาหงุดหงิดและหัวเสียขนาดนี้
“สวยให้น้อยกว่านี้ไม่ได้เหรอวะ” เสียงทุ้มพึมพำกับมือถือที่ถูกส่งข้อความไปซึ่งปลายทางยังไม่ได้ตอบกลับมาแต่อย่างใด ข้อความเชิงสั่งให้นาเดียร์ยกเลิกการประกวดดาวคณะเป็นสิ่งที่ครามไม่อยากให้นาเดียร์ประกวด เพราะไม่อยากให้เธอเป็นที่สนใจจากคนอื่นมากไปกว่านี้
“บ่นอะไรวะ” คุณที่เดินมาสูบบุหรี่ทันได้ยินประโยคพึมพำของครามพอดีแต่ด้วยนิสัยที่ไม่ชอบยุ่งเรื่องของคนอื่น ทำให้คุณไม่ได้ใส่ใจกับคำตอบของครามเท่าไหร่นัก เขายืนอัดบุหรี่เข้าปอดเงียบ ๆ ไม่ได้ต้องการคำตอบใด ๆ จากคราม และเขาก็ไม่ได้เซ้าซี้เหมือนเชนเพราะถ้าครามอยากตอบเดี๋ยวเขาก็ตอบเอง!!
- Writer
