โอ้ยปวดหัวชิบหาย!! ทันทีที่ได้สติตื่นขึ้นมาความรู้สึกแรกเลยคือปวดหัว พอตาลืมขึ้นมองเห็นเพดานสีขาวโพลนกับอีพัดลมติดเพดานที่ปลายตีนหมุนติ้วๆ พาเวียนหัวมาก จากที่ประมาณด้วยสายตาที่นี่ห้องพยาบาลไม่ผิดแน่
"¥เป็นไงบ้าง"
ยังไม่ทันเห็นอะไรดีเลย เสียงพี่เฉินก็แทรกขึ้นมาก่อนแล้ว
"¥ปวดหัว นิดหน่อย"
"¥พี่ขอโทษนะที่ดูแลเราไม่ได้เลย"
"¥ไม่ใช่ความผิดพี่สักหน่อย....//ไอ้เด็กเหี้ยพวกนั้นต่างหาก"
"¥อะไรนะ"
ประโยคหลังพูดด้วยภาษาไทยพี่แกเลยไม่เข้าใจ แต่ปล่อยผ่านแปลเป็นจีนไม่ได้ค่ะ
"¥แล้วแบบนี้จะได้คะแนนมั้ยคะ"
ฉันเลยถาม ก็นะพรีเซ้นท์ได้ห่วยแตกย่อยยับ แถมกรี้ดยังกับเด็กออทิสติกโดนขัดใจแบบนั้นอะ แต่พี่เฉินยิ้มให้ว่ะ งื้อออไม่ชอบเลยว่ะ แพ้ชิบหาย
"¥ได้สิ เพราะพี่จะให้เล่าใหม่"
ที่เป็นพี่เหล้าปี่อะนะ [ (มุก) บอกให้เผื่อไม่รู้] ยังจะให้เล่าอีกเหรอ? ซาดิสม์นะเราเนี่ย คนร้องไห้ใจจะขาดยังให้เล่าอีก โวะอะ
