จนกว่าจะได้รักกัน...

เรื่องเกิดจาก....

บทที่ 2

วิวอาศัยอยู่ในซอยเล็กๆ ซึ่งเปนที่ใครๆก็เรียกว่า สลัม ข้างล่าง เปนน้ำเน่าเสีย สงกลิ่นเหม็นตลบอบอวน แต่ฉันก็ชินแล้วกับเรื่องแบบนี้ ซอยเล็ก รถยนต์ผ่านเข้าไม่ได้ มีแต่จักยาน กับมอไซด์เท่านั้นที่ผ่านเข้าไปได้

.....วันนี้ เปนวันหยุดที่ร้านสะดวกซื้อ ฉันเลย มาเดินเล่นที่ชายหาด ที่เจอเจ้าลูกหมาเมื่อวาน ฉันกำลังเล่นกับเจ้าลูกหมาอยู่ มีเสียงนึ่ง ดังขึ้นมาจากด้านหลัง

เจต: นี้เทอกำลังทำอะไร

วิว: ไม่เห็นหรอว่ากำลังเล่นกับลูกหมาอยู่

เจต: เด็กอะไรไม่มี มารยาท อุสาห์ถามดีๆ แมร่ง ชิ....

แล้วเจตก็เดินหนีไปพร้อมกับสบถคำไม่สุภาพและหัวเสียอย่างมาก....

วิว:

อะไรของเขาเนี่ย เห็นว่าหน้าตาดี จะพูดอะไร ทำอะไร ก็ได้หรอ เกลียดจริง คนรวยนิสัยไม่ดี วิว บ่นพึมพำกับตัวเอง แล้วก็เดินเลี่ยงออกมาเดินตามชายหาด บังเอิญไปสะดุด กับคนนิสัยไม่ดีเมื่อกี้ กำลังว่านเสน่ห์ ใส่สาวๆที่กำลังเดินเล่นบนชายหาด ฉันจึงเดินเลี่ยงไปอีกทาง และไปเจอเข้ากับคุณสอง เจ้านายของพ่อ

วิว:สวัสดีคะคุณสอง ฉันยกมือไหว้แล้วก้มหัว อย่างอ่อนน้อมให้คุณสอง ทำไมวันนี้มาเดินแถวนี้ได้คะ

สอง: อ๋อ ฉันพาเพื่อนมาดูที่แถวนี้นะ เขายกมือขึ้นรับไหว้อย่างร่าเริง โตเป็นสาวแล้วนะ วิว มาคราวก่อนเธอยังมัดผมแกะ ยุเลย เขาพูดพร้อมหัวเราะเบาๆ

วิว: วิวจะ 25 แล้วนะคะ คุณสอง คุณสองเปนลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของคุณธนาธร ซึ่งเป็นเจ้าของโรงแรมที่พ่อของฉันทำงานอยู่ ฉันได้เจอเขาบ่อยและ คุ้นเคยกันดี คุณสองเป็นคนอารมดี ใจดี คอยช่วยเหลือเธอมาตลอด ทั้งให้งาน ให้เงิน ชอบหางานให้เธอทำเป็นประจำ ร้านสะดวกซื้อ คุณสองก็เป็นคนฝากงานให้ ฉันจึงรักและเคราพคุณสองเหมือนเจ้านายคนนึ่ง

สอง: วันนี้ไม่ทำงารหรอ ทำไมถึงมีเวลาว่างมาเดินเล่นได้

วิว: วันนี้วันหยุดคะ วิวกะว่า จะมาเดินเล่นแล้วไปหาพี่นิสาคะ เผื่อมีงานให้ทำคะ ฉันยิ้มแล้วตอบกลับไป

สอง:อ้าว ไอ้เจตมา พอดี พี่จะแนะนำให้รู้จัก นี้เพื่อนพี่ ชื่อเจต ส่วนนั้น วิว

วิว: ยกมือไว้ แล้วยิ้มแห้วๆใส่ สองกับเจต สองได้แต่มองหน้า วิวแล้วก็หัวเราะเบาๆในลำคอ หึหึ

เจต: รับไว้พร้อมยิ้มมุมปาก แล้วพูดว่า สวัสดีคับ น้องวิว ผมนี้โคตรสะใจเลย ตอนที่เธอ ทำหน้าเหว่อ ยัยเด็กกะโปโล หึหึ ผมได้แค่คิดในใจ

สอง: ใหนๆวันนี้ วิว ก็ว่าง ไปทานข้าวกับพวกพี่ใหม ใหนๆไอ้เจตก็ต้องรอพ่อมันมา ถึงจะพากันไปดูที่ได้

วิว: ไม่เป็นไรดีกว่าคะ วิวต้องไปหาพี่นิสา เผื่อพี่เขามีอะไรให้ช่วย

เจต: นึกว่าจะแน่ ที่แท้ ก็ไม่กล้า หึหึ

วิว: ใครบอกไม่กล้าไปก็ไปสิ กลัวอะไร ใหนๆใครกลัว ฉันตอบกลับไปอย่างหัวเสีย แล้วก็นึกขึ้นได้ บ้าเอ้ย ปากพาหาเรื่องจนได้ แล้วจะไปยังไง ไปแล้วจะทำตัวยังไงละทีนี้ ยัยวิวเอ้ย

สอง: สองคนนี้ รู้จักกันหรอ มีอะไรกันหรือเปล่าเนี่ย

ทั้งสองตอบพร้อมกัน "ไม่มี ไม่รู้จัก "

สองได้แต่มองหน้า คนทั้งสองแล้วยิ้ม สงสัยเพื่อนของเขาจะเจอ เนื้อคู่เข้าแล้ว ปรกติไอ้เจตไม่ใช่คนที่จะคอยกวนประสาท หรือสนใจใครง่ายๆแบบนี้ ไอ้คนนี้มันอีโก้สูงจะตาย

เมื่อทั้งสามทานอาหารเสร็จ ก็นั่งคุ่ยกันตามประสา....

พอ คุณเจนภพ เดินมา พร้อมเลขาและบอดี้การ์ด 4 คน คุณเจนภพ วางแฟ้มและนั่งอยู่ข้าง เจต และกล่าวทักทาย คนทั้งสาม สองได้แนะนำให้ทั้งหมดแล้วรู้จักกัน

ขณะที่ วิว กำลังจะขอตัว เนื่องจาก คนทั้งสามกำลังจะคุ่ยเรื่องงานกัน ฉันก็มองไปเห็นแฟ้ม ซึ่งมีรูป ชุมชนที่เธออาศัยอยู่ ฉันจึงตัดสินใจถามออกไป

วิว: ขอโทษนะคะ ขอถามอะไรนิดนึ่งได้ใหมคะ พอดีวิวเห็นรูปที่อยู่ในแฟ้ม คุณมาทำอะไรกันหรอคะ

เจนภพ: พอดีว่า พวกเราได้ซื้อที่ดินตรงนั้นไว้แล้ว ตอนนี้มาเจรจากับชาวบ้านให้ย้ายออกภายในสิ้นเดือนนี้ หนูมีอะไรหรือป่าว

สองกับเจตนั่งนิ่ง มองหน้า "วิว" อย่างรอคำตอบว่าเธอถามถึงเรื่องนี้ทำไม

วิว: ปะเปล่าคะ ฉันตอบอย่างตะกุก ตะกัก วิวขอตัวก่อนนะคะ พอดี มีธุระต่อคะ ฉันกล่าวพร้อมยกมือไหว้ลาทั้งสามคนแล้วรีบเดินออกมา

...พอ วิว เดินจากมาจากตรงนั้น ฉันก็เดิน ตรงมาหาพ่อ ทันที

วิว: พ่อ ฉันเดินไปกอดพ่อ แล้วร้องให้ทันที

วัต: เป็นอะไรลูก ใครทำอะไรลูกพ่อ วัต ตกใจมากกับการกระทำของลูกสาว ตั้งแต่วิว โตมา วิว แทบจะไม่เคยร้องให้เลย เขาจึงตกใจมากกับท่าทาง.ของ วิว ในวันนี้

วิว: วิว ได้ยินมาว่า จะมีคนมาไล่ที่เรา อะพ่อ เจ้าของที่คนใหม่ เขามาดูที่แล้ว เขาจะให้เราย้ายออก ภายในสิ้นเดือนนี้

วัต ตกใจมาก ถึงขั้นหมดสติ ไปเลย

มารู้สึกตัวอีกทีก็อยู่ที่โรงพยาบาลแล้ว

วัต: วิว ลูก

วิว: พ่อ พ่อเป็นยังไง บ้างคะ ฉันพูดไปด้วยพร้อมร้องให้ไปด้วย หนูกลัวพ่อจะเปนอะไรไป ถ้าพ่อเป็นอะไรไป หนูจะทำยังไงคะพ่อ วิว พูดออกไปทั้งน้ำตา

วัต: พ่อไม่เปนอะไรแล้วลูก อย่าร้องให้สิ พ่อไม่เปนไรจริงๆ เขากล่าวพร้อมน้ำตา

คุณหมอ: คนป่วยต้องนอนที่โรงพยาบาลนี้ อีกนานนะคับ คนป่วยอ่อนเพลีย แล้วก็เป็น โรคเบาหวาน และโรคไต ซึ่งต้อง ฟอกไต แล้ว ควบคุมอาหาร ค่าใช้จ่ายในการรักษา ก็เอาเรื่องอยู่นะคับ แต่หมอแนะนำให้รักษา ตัวอยู่ที่โรงพยาบาลก่อนนะคับ คุณหมอพูดเสร็จแล้วเดินจากไป

....ฉันยืนตัวแข็งทือ ในหัวคิดหลายๆเรื่องปนกันมั่งไปหมด. ใหนจะเรื่องบ้านที่ต้องย้ายออกก่อนสิ้นเดือน เหลือเวลาอีกไม่ถึง 2 อาทิตย์

ใหนจะค่ารักษา ตัวของพ่อ บิล แรกออกมา 45,000 บาท นี้ยังไม่รวมค่าฟอกไต ฟอกทีครั้งละ เปนแสน. ฉันจะหาเงินมา จากใหน

เจต:

ผมเห็น วิว ถามถึงเรื่อง สลัม นั่น ผมก็คิดมาตลอดว่า ยัยเด็กนั้น ถามถึงเรื่องนั่นทำไม จนได้คำตอบจาก ไอ้สองว่า ยัยเด็กนั้น อาศัยอยู่ที่ สลัมนั่น แล้วตอนนี้ พ่อของเธอ ก็รักษาตัว ที่มี พลากร ดีกรี หมอนุ่ม มาดเท่ ลูกพี่ ลูกน้องของผมเอง ซึ่งเป็นเจ้าของไข้ ของพ่อ ยัยเด็กนั่น พี่กร เล่าเรื่องของเด็กคนนั้นให้ผมฟังจนหมด....