“ถึงห้องแล้ว เอ่อ นายเข้าไปก่อนเถอะ เดี๋ยวฉันค่อยเดินตามเข้าไป”
ธาราบอกขึ้นเมื่อเดินมาถึงห้องเรียนแล้ว
“อ่าว ทำไมล่ะ เธอจะไปไหน?”
“ฉันไม่อยากให้คนอื่นมอง นายพอเข้าใจใช่ไหม ถ้าเกิดฉันเดินเข้าไป เอ่อ กับนาย ชีวิตฉันอาจไม่สงบสุขอีกต่อไป...”
และรามินทร์ก็เข้าใจ เขามองท่าทางวิตกของเธออย่างรู้สึกหงุดหงิด เมื่อเขานั้นไม่ได้ต้องการให้เกิดเรื่องแบบที่เธอพูดแต่ก็คงเลี่ยงไม่ได้เมื่อลับหลังเขานั้นเธออาจถูกรังแกได้
“งั้นก็ได้”
เขายอมเดินเข้าไปคนเดียว ส่วนธาราก็รอเวลา ก่อนจะเดินตามเขาเข้าไป
“ใครน่ะ?...”
“เด็กใหม่เหรอ?”
“เข้าผิดห้องรึเปล่า?”
“หรือว่าหลงทางมา”
“แต่คุ้นๆอยู่นะ...”
และพอธาราเดินเข้าไปในห้องเรียน คำถามมากมายก็หลุดออกมาจากปากของเพื่อนๆเมื่อดันจำเธอไม่ได้กันเสียอย่างนั้น เพราะตลอด 5 ปีที่เรียนที่นี่เธอมักบดบังหน้าตาด้วยแว่นตาอันใหญ่ยักษ์นั่นเอง
“ธาร! ทางนี้ๆๆ”
เป็นวารีที่กวักมือเรียกเพื่อนสนิท เมื่อเธอนั้นมาถึงห้องเรียนก่อน ทำเอาพวกเพื่อนในห้องเรียนต่างพากันมองจ้องธาราอย่างไม่อยากเชื่อกับสิ่งที่เห็น
“ธารเหรอ?”
“เฮ้ย! ใช่เหรอ?”
“โอ้มายก๊อด!”
“ทำไมไม่เหมือน”
“ใช่จริงเหรอ?”
ธาราเดินผ่านกลุ่มเพื่อนๆไปหาวารีพร้อมกับคำถามที่ผ่านเข้าหูมากมาย จากที่ตัวเล็กอยู่แล้ว เหมือนกับว่าตอนนี้เธอยิ่งเล็กลงไปอีก
“แกๆๆๆ ขนาดฉันเป็นเพื่อนแกฉันยังแทบจำแกไม่ได้ โอ๊ย! บอกให้ไปเลสิคๆก็ไม่เชื่อ ดูสิแกสวยขนาดไหนเนี่ย”
“พอได้แล้วน่า! แค่นี้ก็อายจะแย่อยู่แล้ว”
ธารารีบห้ามเพื่อน เมื่อดูท่าชีวิตของเธอจะไม่สงบสุขเสียแล้ว จากนั้นไม่นานสามหนุ่มหล่อของห้องก็เดินเข้ามาสมทบกับอีกหนึ่งหนุ่มที่มาก่อนแล้ว จากนั้นก็มีการทดสอบในห้องเรียนและโรมันก็ทำคะแนนได้ดีเยี่ยมอีกตามเคย ตามมาติดๆด้วยรามินทร์ ทำเอาสาวๆในห้องถึงกับมองพวกเขาตาเยิ้มกับพรสวรรค์อันหาคนเทียบยากแบบพวกเขา
“เฮ้อ เราคงไม่ได้กลับบ้าน...ดูพวกนั้นสิ ตอนเรียนก็หลับ ทำไมถึงได้คะแนนเยอะทุกวิชาเลย เราสิ อ่านหนังสือกันแทบตาย ดูวีดีโอจนตาแฉะกลับไม่ได้ซึมซับเลย...ถ้าไม่ผ่านอาจารย์หมอก็ไม่ให้กลับ...เฮ้อ”
วารีที่มองไปยังกลุ่มเพื่อนที่สอบผ่านด้วยสายตาสุดแสนอิจฉา เพราะเธอกับธารายังต้องอยู่ต่อเพราะดันสอบไม่ผ่านกัน และก็ไม่รู้ว่าจะผ่านรึเปล่าอีก
“ธาร...โรม...โรมมองแกแปลกๆ...แกได้ไปทำอะไรผิดมารึเปล่าอีตานั่นถึงมองมาที่แกอ่ะ”
“ห๊ะ?...ไม่...ไม่นี่...เขาแค่มองผ่านๆรึเปล่า”
“ไม่นะ ฉันเห็นเขามองมาพักใหญ่ๆแล้ว...หรือว่าสนใจแก”
“บ้า! เขาไม่มีวันสนใจฉันหรอก แกพูดอะไรไม่รู้”
“ก็...”
“พอเลยๆ ถ้าเกิดใครมาได้ยินฉันตายแน่”
จากนั้นสองสาวก็เริ่มกลับไปสนใจหุ่นที่นอนตรงหน้า เพราะถ้าสอบไม่ผ่านอีกก็คงต้องพากันสอบจนผ่านโดยไม่รู้เลยว่ากำลังมีคนจ้องมองมาที่เธออยู่
ทำไมยัยนั่นถึง...
โรมันที่แอบมองไปยังธาราด้วยความหงุดหงิดใจอย่างไม่รู้ตัว ก่อนจะทำหน้าเข้มแล้วเดินออกจากห้องเรียนไป เพราะเขาเป็นคนแรกที่สอบผ่าน และก็ตามมาด้วยรามินทร์ที่สอบผ่านเป็นคนที่สอง ก่อนจะตามมาด้วยศิวะและเทวาที่เดินยืดอกออกมาอย่างมั่นใจในความเก่งของตัวเอง
“เย็นนี้มีปาร์ตี้ที่ร้านแม่ของลูกเกด แกสองคนไปกับเราไหม ถ้าไม่ไป บอกเลยว่าพลาด งานรวมดาวมหาลัยเลยนะเว้ย!”
ขณะเดินไปที่รถ เทวาก็ชวนขึ้น เมื่อเขากับศิวะตกลงที่จะไป
“ฉันขอบาย เย็นนี้แม่ฉันให้พาไปทำธุระ”
รามินทร์บอกออกมา พร้อมกับเดินไปที่รถของเขา ก่อนจะขับออกไป
“แล้วแกล่ะ ไปไหม?”
ศิวะหันไปถามโรมัน
“อืม ไปสิ”
และโรมันก็ตอบรับอย่างไม่ต้องคิดอะไรมากมาย เมื่อยังไงนอกจากกินกับเที่ยวเขาก็ไม่มีอะไรทำแล้วหลังเลิกเรียนแบบนี้ เพราะความเก่งของเขามันอยู่ในสายเลือดและพรสวรรค์ที่ฟ้าให้มา ต่อให้ไม่หาความรู้ใส่หัว แค่ได้ฟังจากห้องเรียนนิดๆหน่อยๆเขาก็สามารถทำมันได้อย่างง่ายดาย
“แก ฉันได้ยินมาว่าโรมจะมา...แกว่าชุดนี้เซ็กซี่พอไหม ดูให้หน่อยสิ”
อิงอิง สาวสวย เชียร์ลีดเดอร์ระดับมหาวิทยาลัย ที่มางานปาร์ตี้รีบเดินเข้ามาหากลุ่มเพื่อนสาวสวยของเธออย่างตื่นเต้น เมื่อได้ยินว่าหนุ่มฮอตอย่างโรมันจะมางานนี้ด้วย ทำเอาสาวๆที่นั่งอยู่ต่างรีบลุกมองชุดของตัวเอง เผื่อจะได้เป็นคู่ควงของว่าที่คุณหมอหนุ่มบ้าง
“แบบพวกเธอเขาไม่มองหรอก เพราะเขาเป็นของฉัน”
ซาร่า ดาวมหาลัยปี 5 บอกขึ้นอย่างมั่นใจ เมื่อเธอแน่ใจว่าเธอทั้งสวยและเซ็กซี่ที่สุดแล้วในงานวันนี้ และที่เธอมั่นใจอีกอย่างคือเมื่อวาน เพื่อนสนิทของโรมันเดินมาบอกว่าเขาสนใจเธออยู่ ทำเอาเธอแทบอยู่ไม่เป็นสุข เมื่อแอบชอบเขามานานแล้ว
จากนั้นไม่นานโรมันกับเพื่อนๆก็มาถึงร้านอาหารกึ่งผับที่ถูกจองเอาไว้สำหรับงานเลี้ยงของวันนี้โดยเฉพาะ พอเดินเข้ามาเขาก็ตกเป็นเป้าสายตาของทุกคนไปโดยปริยาย เมื่อรูปร่างสูงใหญ่แถมกำยำไม่ได้เหมือนนักศึกษาแพทย์เลยสักนิดทำให้เขายิ่งดูโดดเด่น ส่วนศิวะและเทวาก็ดูดีไม่ต่างกัน ด้วยเป็นหนุ่มเชื้อสายจีน มีลักษณะเจ้าเล่ห์แพรวพราวถูกใจสาวๆด้วยคารมอันเหนือชั้น แต่ก็ยังสู้ชายหนุ่มผู้เคร่งครึมแต่กลับดึงดูดสาวๆสวยๆโดยไม่ต้องทำอะไรแบบโรมันไม่ได้อยู่ดี
“เอาแบบเดิมใช่ไหม? หรือเอาหนักกว่าเดิม”
ศิวะผู้ชอบเอนเตอร์เทนหันไปถามเพื่อนๆเมื่อเดินเข้ามานั่งแล้ว และพอได้คำตอบเขาก็เดินไปหาเจ้าภาพของงานนี้ ซึ่งเป็นเพื่อนๆจากต่างคณะที่มารวมตัวกันแทบจะทุกวัน
“ขอแบบพิเศษๆหน่อยนะ วันนี้ไอ้โรมบอกขอหนักๆ...แล้วสาวๆ อ้อ อยู่โน่นสินะ”
ศิวะเดินมาหาหนุ่มๆกลุ่มใหญ่ที่นั่งดื่มกันอยู่แล้วบอกขึ้น เมื่อหนุ่มๆพวกนี้เป็นคนชวนพวกเขามาในคืนนี้ เพราะรู้ว่าถ้าเกิดชวนพวกเขามาได้จะมีสาวๆสวยๆมาร่วมงานเพิ่มขึ้นไปอีก จากนั้นศิวะก็เดินไปหาเป้าหมายของเขาในคืนนี้ ซึ่งก็คือสาวๆดาวมหาลัย
“ศิวะ! ทางนี้ๆๆๆ อ๊ายยย มาแล้วๆๆๆ”
เป็นอิงอิงที่ร้องเรียกอย่างตื่นเต้นพร้อมกับเดินเข้าไปหาแล้วตวัดควงแขนของเขาอย่างเป็นเจ้าของทำเอาเพื่อนๆที่นั่งอยู่ถึงกับเบะปากมองบน
“นี่ๆๆๆ ศิวะมาชวนไปร่วมวงด้วย พวกเธอสนใจไหม? โรมก็มา เทพก็มานะ แต่เสียดายรามไม่มา”
อิงอิงที่เดินเข้ามาพร้อมศิวะบอกขึ้น ทำเอาพวกเพื่อนๆของเธอต่างลุกขึ้นยืนกันอย่างพร้อมเพียง
“อ่าว ซาร่า ไม่อยากไปร่วมวงกับเราเหรอ?”
ศิวะที่เห็นซาร่ายังนั่งอยู่ที่เดิมอดถามขึ้นไม่ได้ เมื่อที่เขามาวันนี้เพราะอยากมาเจอซาร่านี่แหละ เพราะเขาดันแอบชอบเธอมานานแล้ว แต่ไม่กล้าสักที จนตอนนี้เป็นปีสุดท้ายแล้วที่จะได้อยู่ที่มหาลัยก่อนจะต้องออกไปฝึกงานที่โรงพยาบาล เขาเลยตัดสินใจว่าจะเอาเธอมาเป็นแฟนให้ได้
“ไม่ล่ะ ฉันไม่ชอบคนเยอะๆ”
ซาร่าที่พยายามเล่นตัวแกล้งทำเป็นไม่สนใจ จนเจอพวกที่ยืนอยู่หันมองอย่างหมั่นไส้ เพราะรู้ดีว่าซาร่ากำลังเล่นตัว
“ซาร่าไม่ไปก็ปล่อยไปเถอะ มีแค่เราก็พอแล้ว นะ...ไปกันเถอะ อิงอิงอยากร่วมวงจนจะทนไม่ไหวอยู่แล้ว”
อิงอิงเอนหัวไปพิงบ่าของศิวะอย่างออดอ้อน แต่ศิวะก็เอาแต่มองไปที่ซาร่าอย่างแสนเสียดายถ้าเธอจะไม่ไปจริงๆ ก่อนจะตัดใจแล้วเดินนำพวกสาวๆไปที่โต๊ะ ซึ่งเทวาและโรมันก็เริ่มดื่มกันแล้ว หลังจากเครื่องดื่มมาเสิร์ฟ
“โห แจ่มๆทั้งนั้นเลยเว้ยเห้ย!”
เทวาที่เงยหน้าขึ้นไปเจอสาวๆที่ศิวะพามาอดสูดปากยิ้มกว้างไม่ได้ เพราะรู้ว่าหนึ่งในนั้นต้องได้อยู่บนเตียงของเขาในคืนนี้อย่างแน่นอน เผลอๆเขาอาจได้คู่ควงก็เป็นได้
ส่วนโรมันเองก็ไม่ต่างกัน ตาคมกวาดมองหาคนที่เขาอาจถูกใจ แต่ก็ไม่มีเลยสักคน เขาเลยหันกลับไปสนใจแก้วเหล้าตรงหน้าแทน
“ไปเลย สนุกกันให้เต็มที่”
พอมาถึงโต๊ะ ศิวะก็เชิญให้สาวๆนั่ง ซึ่งแต่ละคนก็พากันเดินไปนั่งลงข้างๆสองหนุ่มที่นั่งอยู่ก่อนแล้ว ส่วนอิงอิง อยากเดินไปนั่งข้างโรมันแต่ด้วยควงมากับศิวะ เธอเลยจำใจต้องนั่งลงข้างกับศิวะ
จากนั้นงานปาร์ตี้ก็เริ่มครึกครื้นขึ้นเรื่อยๆ เมื่อยิ่งดึก คนก็ยิ่งเยอะแถมเริ่มเมามายสนุกสนาน ไม่เว้นแม้แต่โรมัน ที่ดื่มหนักและก็โดนสาวๆลวนลามลูบไล้บนร่างกายของเขา แต่ก็ต้องทะเลาะกันเมื่อต่างก็อยากครอบครองโรมัน
“อื้อออ รำคาญ...”
โรมันที่ดื่มหนักจนอยากเข้าห้องน้ำดันสาวๆที่ทะเลาะกันออกห่างแล้วลุกเดินไปที่ห้องน้ำ ซึ่งตลอดทางก็ถูกพวกสาวๆลูบไล้อย่างแสนหลงใหล จนเดินมาถึงห้องน้ำหลังร้าน
“ฮู้วววว”
เขาปล่อยเสียงแห่งการปลดปล่อยออกมา ก่อนจะอดนึกไปถึงหน้าตาใสใสอันไร้แว่นหนาเตอะของธาราไม่ได้
“บ้าเอ้ย! ไปนึกถึงยัยแว่นนั่นได้ไงวะ...เฮ้อออ”
เขาสบถด่าตัวเอง ก่อนจะเก็บน้องชายสุดที่รักของเขาเข้าที่ แล้วเดินเซไปเซมาออกไปนอกห้องน้ำ และก็เจอเข้ากับซาร่า ที่เดินตามเขามา
“หวัดดี ยังไม่ดึกก็เมาแล้วเหรอ?”
เธอทักทายออกมาพร้อมกับมองเขาอย่างหลงใหล เธอนั่งรอเวลานี้มาเกือบ 2 ชั่วโมง เมื่อไม่อยากเดินไปรวมกลุ่มกับพวกเพื่อนๆ และสุดท้ายการรอคอยของเธอก็สิ้นสุดลง
“เมาอะไร ยังอีกนาน แล้วเธอ...พึ่งมาถึงเหรอ?”
โรมันถามออกมา ทำเอาซาร่าถึงกับหุบยิ้ม เมื่อมันแสดงว่าเขาไม่ได้มองมาที่เธอเลยสักนิด ทั้งๆที่เธอก็นั่งไม่ไกลจากเขาแท้ๆ
“นายสนใจไปนั่งกับฉันไหมล่ะ?”
“อืม”
และโรมันก็ตอบตกลงอย่างไม่ต้องคิดเยอะเมื่อเขานั้นรำคาญสาวๆที่เอาแต่ทะเลาะกันอยู่ก่อนแล้ว ส่วนซาร่าก็ยิ้มอย่างสมใจ เธอนั่งลงข้างเขาแล้วก็เอาแก้วขึ้นมาชงเหล้าให้เขาอย่างเอาอกเอาใจ ซึ่งก็ถูกใจโรมัน เมื่อเขาได้ดื่มอย่างสงบเสียที