Nasa kalagitnaan ng pagsasampay si Purissa ng mga damit na kanyang nilabhan nang marinig niya ang tawanan ng kanyang ama at ni Kiko.
Sa bilis ng takbo ng oras ay ganun din kabilis na naging malapit si Kiko sa pamilya niya at sa kanilang barangay. Lahat na ata nakakakilala at napapalapit kay Kiko.
"Napakabait na bata, ano?"
Nahihiya siyang bumalik sa pagsasampay nang mahuli siya ng ina nakatingin kay Kiko.
Hindi niya kasi mapigilang tumingin dito.
"Wala pa rin ba siyang naalala, Mama?" tanong niya nang matapos siya sa ginagawa at maupo siya sa tabi nito sa kanilang terrace.
Hindi na kasi niya nagawa na magtanong pa kay Kiko tungkol sa kalagayan nito. Iniiwasan niyang may masabi na naman siyang mga salita na below to the belt na.
Malungkot na umiling ang kanyang ina. "Wala pa rin
