ร้อนสวาทมาดามที่รัก

Episode 4

หญิงสาวที่ลุกจากเตียงด้วยอาการที่เรียกว่าเจ็บที่ท้องน้อยไปหมดทำให้เธอนั้นเดินได้อย่างยากลำบากพอสมควร กว่าที่เจ้าตัวจะเดินเข้าไปภายในห้องน้ำได้ ธิดาอาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็ใช้เวลาเกือบจะชั่วโมงแต่เมื่อเธอเดินออกมาจากห้องน้ำเรียบร้อยแล้วก็ทำให้เธอได้เห็นร่องรอยที่เกิดจากเหตุการณ์เมื่อคืน หญิงสาวแทบอยากจะกรี๊ดออกมาอีกรอบ ตั้งแต่ที่เธอมาอยู่ที่นี่เธอก็ไม่เคยยุ่งเกี่ยวกัผู้ชายที่ไหนแต่วันนี้เธอกลับมาทำเรื่องพวกนี้ใบบ้านของคนที่ขึ้นชื่อว่าสามี

"ตายธิดาตาย"ธิดารื้อผ้าปูทั้งหมดและไหนจะปอกหมอนพร้อมทั้งผ้าห่มลงมากองที่พื้น แต่สิ่งหนึ่งที่เธอไม่เจอนั้นคือเครื่องป้องกัน

"เอาสดหรอเนี่ย"ดาหอบของลงมายังชั้นล่างก่อนที่เธอจะเดินพาของที่เธอถือไปยังหลังครัว

"มาดามจะทำอะไรคะ"สาวใช้เดินเข้ามาพร้อมเอ่ยถามเจ้านายสาวที่กลังมอหาอะไรสักอย่างและในมือเธอนั้นเต็มไปด้วยเครื่องนอน

"หากะละมังนะ"

"เอ่อ เดี๋ยวหนูซักให้เองนะคะ"

"ไม่ต้องหรอก"

"ไม่ได้หรอกค่ะ ถามนายท่านรู้หนูตายแน่ๆ ค่ะ"สาวใช้มาเพื่อที่จะรับของจากคนตัวเล็ก แต่เธอกับหันตัวหนีอีกคนทันที

"มันเปื้อนเลือดนะ"

"อ๋อค่ะ"สาวใช้ที่รู้เหตุผลของธิดาเธอก็เลือกจะไปหยิบกะละมังมาให้เธอพร้อมของที่ต้องใช้ในการซักผ้าด้วยที่ของพวกนี้ไม่มีใครอยากซักให้ใครทั้งนั้น

"ขอบใจนะมีอะไรทำก็ไปทำเถอะ"

"ค่ะ"สาวใช้ที่ได้ยินแบบนั้นก็เดินออกไป ส่วนใหญ่แล้วมาดามของพวกเธอจะวี้นใส่แค่เหล่าบอดี้การืดเท่านั้น ส่วนคนอื่นเธอก็คุยดีแถมใจดี

"มานั่งซักเองแบบนี้มันจะดีหรอมาดาม"ลีโอที่เห็นธิดาตั้งแต่ตอนที่เดินหอบชุดเครื่องนอน ก็เดินตามหญิงสาวมาและรอจนสาวใช้ออกไปแล้วเขาจึงปรากฎตัวให้คนตัวเล็กได้เห็น

"ไม่ต้องยุ่ง ได้ไงในเมื่อเมื่อคืน"

"หยุดพูดเดี๋ยวนี้เลยนะ"

"โธ่ๆๆ ผมขอโทษก็แล้วกัน"ลีโอที่เห็นท่าทางของธิดาก้อดที่จะสงสารเธอไม่ได้ เพราะถ้าใครจะผิดเรื่องเมื่อคืนคงเป็นเขาด้วยที่เขานั้นไม่หักห้ามใจตัวเองทำให้เกิดเรื่องพวกนี้

"ลุกเถอะครับ เดี๋ยวผมซักให้"ะดาส่ายหน้าให้กัลีโอทำให้เขาเดินเข้ามาหาเธออย่างรวดเร็ว ก่อนที่เขานั้นจะจับที่ต้นแขนของเธอเพื่อดึงให้เธอลุกจากเก้าอี้ตัวเล็กที่นั่งอยู่

"ไปเตรียมตัวได้แล้ววันนี้คุณมีนัดทำผม เดี๋ยวผมจัดการเอง"เสียงที่ดังออกมาอย่างทุ้มเชิงดุทำให้ธิดาทำตามที่อีกคนบอกอย่างจำใจ

ช่วงเย็น

ธิดาเดินเข้ามาภายในบ้านด้วยอาการที่เรียกว่าหงุดหงิดกับเหล่าบอดีการ์ดของเธอที่หัวหน้าหายไปทำให้ทุกอย่างหงุดหงิดเธอไปหมด

"ลีโอไปไหน"ธิดาถามสาวใช้ที่ว่างเข้ามารับของจากคนตัวเล็ก

"ไป เอ่อ คุณลีโออยู่ที่ห้องพักค่ะ"สาวใช้ที่ได้ยินเสียงของธิดาที่ฟังก็รู้ว่าเธออารมณ์ไม่ดี ทำให้เธอนั้นรีบตอบออกไปอย่างร้นราน

"ไปบอกด้วยนะ ฉันจะให้คุณปีเตอร์เปลี่ยนหัวหน้าบอดี้การ์ดคนใหม่"ธิดาเอ่ยออกาแค่นั้นก็เดินขึ้นไปยังชั้นสามของบ้านด้วยท่าทางที่ทุกคนนั้นอดกังลไม่ได้ว่าเธอจะทำจริงๆ

ช่วงกลางดึก

ธิดาเดินลงมาจากชั้นสามของบ้านด้วยอาารที่เรียกว่า หิวเป็นเรื่องแรก แต่เจ้าตัวไม่อยากรบกวนใครทำให้เธอนั้นเลือกที่จะไปทำอาหารเอง

ธิดาที่กำลงสนใจกับการทำอาหารของตัวเองมากกว่าสนใจเรื่องอื่นจนเธอลืมสังเกตว่ามีคนยืนมองเธออยู่ แสงไฟจากเคาร์เตอร์ครัวที่เธอเปิดเพียงดวงเดียว ไม่ได้ช่วยให้เธอมองอย่างอื่นได้ชัดเจนนอกจากข้าวผัดที่เธอเพื่อทำเสร็จ

ธิดากำลังตักข้าวผัดใส่จจานก็ต้องตกใจอย่างสุดตัว เมื่อมีร่างใครบ้างคนที่ซ้อนทับอยู่ทางด้านหลังของเธอ

"ปล่อยแน ปล่อย"ธิดาดิ้นเพื่อให้หลุดรอดจากอีกคนแต่ก็เปล่าประโยชน์

"มาดามจะให้ผมช่วยอะไรดีครับ ตักอาหารหรือช่วยแบบเมื่อคืน"

"ลีโอ นายนี้มันจริงเลย ถอยไปเลยนะ"ธิดาเอ่ยออกมาอย่าโกรธเคืองกับอีกคนที่ทำให้เธอตกใจได้ขนาดนั้น

"ไม่….ทำไมทำกินคนเดียวไม่คิดเผื่อคนอื่น"

"ธิดาเลือกที่จะเงียบไม่ตอโต้อีกคนเมื่อเธอนั้นไม่เห็นประโยชน์ที่จะเอ่ยตอบโตออกมา

"ผมถามนายให้แล้วเรื่องที่คุณจะเปลี่ยนบอดี้การ์ดใหม่ นายไม่ยอมเสียใจด้วย กับความคิดที่จะฟันแล้วทิ้ง"

"ปล่อย….ฉันบอกให้ปล่อย"

"หิวข้าวไม่ใช้หรอไทนละครับ"ลีโอจงใจขยับตัวเองเข้ามาหาหญิงสาวให้ใกล้จนหญิงสาวสัมผัสได้ถึงเป้าที่ปูนออกมาและไหนจะกินเหล้าที่เธอได้กินจากลมหายใจอีกคน

"ถ้าเมาแล้วก็ไปนอนเดี๋ยวคนอื่นมาเห็น"

"ดึกขนาดนี้ ไม่มีใครกล้าเดินมาแถวนี้หรอ"ลีโอที่เขาเป็นหัวหน้าบอดี้การ์ดยอมรู้ดีว่าจุดไหนปลอดคนจุดไหนมีคน

"ทานข้าวซิครับ"ธิดากำจานจ้าวแน่นก่อนจะว่างลงที่เคาร์เตอร์ครัวอีกครั้ง เมื่อลีโอใช้มือทั้งสองข้างล้วงเข้าไปภายในเสื้อของเธอที่เป็นผ้าซาตินและที่สำคัญเธอไม่ใส่บราเซียร์

"เนื้อเนียนเสียจริงเลยนะครับมาดาม"

"ปล่อยนะ เมื่อคืนผมก็ช่วยคุณแล้ววันนี้ช่วยผมหน่อยซิ"ลีโอเริ่มจูบซับที่ซอกคอของหญิงสาวลามมาถึงใบหูของเะอก่อนที่เขานั้นจะออกแรงขบเม้นจนธิดาขนลุกไปทั้งตัว

"ฉันหิว ปล่อย"

"ถ้ากินเลยมันไม่น่าจะจุก ทานเลยครับ ผมจะไม่กระแทกคุณตอนกินหรอก"ธิดาที่ไม่ไว้ใจอีกคน เธอไม่ตอบอะไรออกมาเพียงแต่ยืนนิ่งจนลีโอหงุดหงิด เขาถอยห่างหญิงสาว ก่อนที่เขานั้นไปพิงที่โต๊ะกลางห้องที่ทำจากหินอ่อนอย่างดีมองมายังธิดาด้วยสายตาที่เรียกว่าเธอเดาจเขาไม่ออก แต่เมื่อธิดาเห็นท่าทางของลีโอเธอก็เริ่มทานอาหารตรงหน้า ทำให้ลีโอรู้ทันทีว่าเธอหิวอย่างที่เธอพูดบอกเขา

เวลาผ่านไปไม่นาน ธิดาก็ทานอาหารเสร็จเธอไม่พูดอะไรเพียงแต่เดินนำของไปล้างก่อนจะกลับมาเช็ดที่เคาเตอร์โดยที่มีสายตาของอีกคนจับจ้องอยู่ตลอดเวลา

ธิดาที่กำลังจะเดินออกจากห้องครัวโดยการที่เธอต้องเดิน่านลีโก็ชั่งใจอยู่ครู่หนึ่ง แต่ก็ต้องเดินแต่เมื่อยังไม่ทันพ้นตัวเขา เจ้าตัวก็จับหญิงสาวอุ้มขึ้นนั่งลงบนโต๊ะ

"อืมม์"ลีโอจูบลงบนริมฝีปากของหญิงสาวพร้อมกับใช้มือโอบเอวของตัวเธอไว้ไม่ให้ขับหนี

"จะไปไหนครับมาดาม"