Bilinmeyenler

2003 Words

Sabahıb yedisinde evden çıkmak çok dğru bir hareket değilmiş anladım. Arkamızda kormuların dolu olduğu bir araba önde beni sürekli istediğim yere götürüp getiren Zeynel abiyle yoldaydık ama nereye gideceğim hakkında en ufak bir fikrim yoktu. Sıkıntıyla bir nefes çektim içime camı açıp. Bazen boğuluyor gibi oluyordum ve bundan nefret ediyordum çünkü aklımı kaybediyordum sanki böyle zamanlarda. " Nereye sürelim Deniz Hanım." ama ben hiç sevmiyorum ki böyle hitapları. " Zeynel abi kaç kere dedim bana hanım deme diye Allah aşkına." deyip dudaklarımı büktüm. Zeynel abi neredeyse kırk küsür yaşlarındaydı. Benimle yaşıt kızı vardı. Neden hala hanım demekte ısrarcıydı ki. " Ağız alışkanlığı. Hem hanım demesem ne diyeceğim bilemedim ki. " adamda haklıydı. Ne de olsa Batur gibi kasıntı bir adam

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD