“น้องพลอย!!!” พายุตวาดภรรยาตรงหน้าเสียงดังลั่นจนพลอยใสสะดุ้ง ใบหน้าสวยเงยขึ้นไปมองสามีตัวเองอย่างไม่เชื่อหูนักว่าเขาจะกล้าตวาดเธอ “เฮียคงจะใจดีกับน้องพลอยมากไปใช่ไหมคะ น้องพลอยถึงได้ดื้อขนาดนี้” เขาพูดพลางเดินย่างกรายเข้ามาประชิดตัวเธอ จนพลอยใสต้องก้าวถอยหลังเพื่อเว้นระยะห่างให้มากขึ้น “หรือว่าจะต้องให้เฮียใช้ไม้แข็ง น้องพลอยถึงจะยอมเชื่อฟังกันดี ๆ ฮึ” ลำแขนแกร่งยันไว้กับฝาผนังเพื่อไม่ให้เธอหนีได้อีกเมื่อพายุไล่ต้อนเธอมาจนสุดทาง พลอยใสช้อนสายตาขึ้นมามองคนตัวโตตรงหน้า แต่ก็ต้องรีบหลุบสายตาลงต่ำทันที เพราะนัยน์ตาสีเทาของเขานั้นกำลังจ้องเธอเขม็ง แต่พอมองต่ำ สายตาก็ดันไปปะทะกับรอยสักรูปงูสองตัวที่โผล่พ้นขอบเอวกางเกง คนตัวเล็กกลืนน้ำลายลงคอดังอึกเมื่อนึกไปถึงหางของงูสองตัวนี้ที่เธอเห็นวันก่อน พลันใบหน้าสาวก็ร้อนผ่าวขึ้นสีแดงเรื่อ ทำเอาพายุที่กำลังจ้องเธออยู่นั้นต้องก้มลงไปมองยังตำแหน่งที่