เมื่อรู้ตัวว่าถูกเขาแกล้งอีกแล้ว พลอยใสก็รีบหันกลับมานอนลงบนตำแหน่งของตัวเอง แล้วก็ดึงผ้าห่มมาคลุมเอาไว้จนถึงคอ
“ปิดไปถึงคอขนาดนั้น ไม่ร้อนเหรอคะ” คนเจ้าเล่ห์เองก็หันตามเธอมาด้วย แถมยังเกยคางลงบนไหล่ของเธออีก
“ไม่ค่ะ พอดีพลอยหนาว” พลอยใสตอบกลับแล้วก็กระชับผ้าห่มให้แน่น แต่ดูเหมือนพายุที่นอนซ้อนอยู่ข้างหลังจะชอบใจที่เห็นเธอเป็นแบนี้ เพราะเธอได้ยินเสียงทุ้มหัวเราะลอดออกมาเบาๆ
“ถ้าอย่างนั้นเฮียช่วยกอดอีกแรงนะคะ น้องพลอยจะได้ไม่หนาว”
ไม่พูดเปล่าพายุสอดมือเข้ามาในผ้าห่ม แถมยังใช้ท่อนแขนของตัวเองวางพาดลงบนลำตัวของเธอ แล้วตำแหน่งที่มือของเขาวางอยู่มันก็ช่างพอดิบพอดีกับเต้าอวบของเธอ
“เฮียพายุ จะกอดก็กอดดี ๆ สิ จะขยับมือไปมาทำไม”
เสียงหวานเอ่ยท้วง เมื่อมือหนาซุกซนกำลังลูบไล้อยู่ภายนอกเสื้อนอนของเธอ ทั้งบางทียังบีบขยำเบา ๆ จนทำให้ร่างบางเริ่มสั่นสะท้าน
“ก็เฮียบอกแล้วว่าอยากได้รางวัลจากเมีย”
