“พะ...พวกนายมาทำอะไรที่นี่” ปากเรียวเอ่ยถามกลุ่มชายหนุ่มที่ยืนอยู่ตรงหน้าด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา มือเรียวทั้งสองข้างที่เคยแนบกายพลางยกขึ้นมากอดตัวเองเอาไว้เน้นอย่างป้องกันตัว
ซึ่งในระหว่างที่ปากเรียวสวยกำลังถามอยู่นั้น ดวงตาคู่สวยก็พลางช้อนมองดูไปรอบๆว่ามีผู้คนที่พอจะขอความช่วยเหลือได้ไหม แต่ก็อย่างว่า โชคชะตาไม่เคยเข้าข้างเธออยู่แล้ว มองไปทางไหนก็ไม่มีคนเลย เพราะตอนนี้มันสองทุ่มกว่าแล้ว แถมยังเป็นวันศุกร์ที่ทุกคนต่างก็พากันกลับบ้านกันหมด รู้งี้ไม่กลับมาดีกว่า
“มาเคลียร์กับเธอไง เรามีเรื่องต้องเคลียร์กัน มานี่!!!” ไลอ้อนไม่เพียงแค่พูด เขาเดินเข้าไปเป็นคนแรกพร้อมกับแตะปลายนิ้วลงที่ต้นเเขนเรียวของเธอเชิงสะกิดเบาๆ
“ไม่เอา เราไม่ไปไหนทั้งนั้น เรามีรายงานที่แก้ส่งอาจารย์คืนนี้” แก้มใสสะบัดแขนออกพร้อมกับเดินถอยหลัง แต่ก็ต้องชะงักเพราะดันถอยไปชนเข้ากับแผงอกของเสือและสิงห์ที่เดินอ้อมมาอยู่ด้านหลัง
