พอมื้อเย็นจบลง แก้วกาญจน์ก็ช่วยป้าปุ๊และเด็กรับใช้คนอื่นๆ เก็บกวาดโต๊ะอาหารและล้างถ้วยชามที่ทาน พอเสร็จก็ขึ้นมาบนห้องเพื่ออาบน้ำจะนอน แต่พอขึ้นมาบนห้องเห็นคนต่ำทรามกำลังนั่งล้างแผลให้ตัวเองอยู่บนเตียง เธอหยุดนิ่งหน้าประตูมองความเงอะงะของเขาแล้วก็เดินเข้าไปในห้อง ตรงไปยังห้องน้ำโดยไม่สนใจคนตัวโต
ส่วนรามสูรเห็นเธอตั้งแต่แรกแล้ว แต่ทำเป็นไม่สนใจ อยากรู้ว่าแก้วกาญจน์จะพูดจะถามอะไร และจะเสนอมาช่วยล้างแผลที่มือให้ตัวเองไหม เพราะตอนอาบน้ำเผลอทำมือเปียกเลยต้องมาล้างแผลและเปลี่ยนผ้าพันแผลใหม่ และแน่นอนว่าเขาทำเองไม่สะดวก เพราะต้องใช้มือเดียวพันผ้าพันแผล
“แม่งเอ้ย! เพล้ง!” กล่องปฐมพยาบาลถูกปัดทิ้งทันทีเมื่อเห็นว่าแก้วกาญจน์ไม่สนใจตัวเอง
แก้วกาญจน์ทำเพียงมองไปยังของที่ตกกระจัดกระจายที่พื้นแล้วเดินไปหยิบไม้กวาดและที่ตักขยะที่เธอเอามาไว้ประจำที่ห้องมาเก็บกวาดทำความสะอาดข้าวของที่เขาทำตกเงียบๆ โดยไม่
