“สมพรวันนี้จะให้เพลงไปช่วยทำอะไรบ้าง”
ระพีพรรณถามเมื่อสมพรเดินมาที่โต๊ะอาหารเช้าซึ่งเป็นที่ชุมนุมกันของบรรดาลูกจ้างส่วนใหญ่รวมทั้งสมพงศ์ในเวลาที่ดนุพรยังไม่ได้ให้พาออกไปไหน และก็มีบ่อยครั้งที่ยุพินจะแวะมารวมกลุ่มด้วย
“วันนี้ก็ช่วยเอากล้าต้นไม้ลงถุงก็แล้วกันนะ ทำไมคุณดำให้เพลงไปทำสวนก็ไม่รู้ เสียดายมือขาวๆ นุ่มๆ จังเลย ไปจับจอบจับเสียบเดี๋ยวก็หยาบหมดพอดี” สมพรบ่นออดๆ เพราะไม่เข้าใจในคำสั่งของเจ้านาย
“นั่นสิป้า หนูล่ะงงจริงๆ เลยนะ คุณดำให้พี่เพลงทำงานยังกะวัวกะควาย ให้นอนห้องเล็กเท่ารูหนูอะไรๆ ก็ไม่มี ไม่เข้าใจแกจริงๆ เลย ให้ตายเถอะ” รำพึงได้โอกาสรีบสมทบสามีทันที แต่ก็พูดเสียงเบาให้ได้ยินเฉพาะในกลุ่มเท่านั้น
“แกจะไปยุ่งอะไรกับเจ้านายล่ะ สั่งอะไรมาคุณเพลงของฉันก็ต้องทำตามนั้นล่ะ เขาจ้างมาทำงานนี่จะทำยังไงได้ล่ะ” แพงรีบเอ็ดเพื่อไม่ให้รำพึงพูดมากไปกว่านั้น
“คุณเพลงกินข้าวเยอะๆ นะคะ วันน
