15 นาทีต่อมา...
“มาแล้วครับ” มักซิมิเลียนที่อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จก็รีบลงมาที่ชั้นล่าง เห็นทุกคนเข้านั่งประจำที่กันหมดแล้ว โดยมีอาหารหลากหลายเมนูวางอยู่เต็มโต๊ะ
“ผมถ่ายรูปไหมครับนาย” อ่อนเสนอตัวทันทีที่ผู้เป็นนายเดินเข้ามาใกล้ๆ
“ขอบใจมาก” มักซิมิเลียนตอบก่อนจะส่งมือถือไปให้ลูกน้องคนสนิทที่วันนี้รู้ใจเป็นพิเศษ
“ขอดื่มให้แก่...ว่าที่เจ้าบ่าวและว่าที่เจ้าสาว” เอริกส์เห็นบุตรชายนั่งลงที่เก้าอี้เสร็จ ก็เอ่ยพร้อมกับชูแก้วเชมเปญขึ้น
“แด่ว่าที่เจ้าบ่าวและว่าที่เจ้าสาว ครับ/ค่ะ” ทุกคนเอ่ยและยกแก้วชูขึ้น
กริ้ง!
“ยิ้มนะครับ 1...2...” อ่อนให้สัญญาณ พอเห็นทุกคนฉีกยิ้มครบทุกคนแล้วก็กดบันทึกภาพรัวๆ
แชะ แชะ แชะ
“ขอบคุณครับ / ขอบคุณค่ะ” มักซิมิเลียนกับม่านรดาฉีกยิ้มกว้างก่อนจะยกแก้วเชมเปญขึ้นจิบตามทุกคนอย่างเขินๆ
“นี่ครับนายไม่รู้ใช้ได้หรือเปล่า” อ่อนยิ้มก่อนจะส่งมือถือคืนให้ผู้เป็นนาย
“เยี
