“เอ้าปัน ปันจริงๆ ด้วย” น่านฟ้าทำทีประหลาดใจที่เจอปันปัน ทั้งที่ความบังเอิญสำหรับเขาไม่เคยเกิดขึ้นเลย ทุกอย่างที่ทำ ที่เจอ เขาล้วนตั้งใจทั้งนั้น
“รู้จักกันด้วยหรอ” กันเลิกคิ้วถาม
“ครับ ขอโทษจริงๆ ครับ ไม่ได้ตั้งใจ” น่านฟ้าเอ่ยขอโทษขอโพย พร้อมกับตีหน้ารู้สึกผิด แต่ในใจกลับรู้สึกสมน้ำหน้า สมแล้วมึงอยากมาโอบไหล่ว่าที่แฟนกูเอง ไม่ทำทีเป็นเอาแก้วเขวี้ยงใส่หัวมึงแตกก็บุญแล้ว!!
“อืม ไม่เป็นไร งั้นเดี๋ยวพี่ขอตัวไปล้างก่อนนะ” กันเอ่ยบอกปันปัน แล้วรีบลุกขึ้นไปที่ห้องน้ำ แอบหัวเสียอยู่ไม่น้อย แต่ก็ต้องทำทีใจดีต่อหน้าสาว
“พอดีว่าเพื่อนพี่กลับกันหมดแล้ว ขอนั่งด้วยได้ไหม?” น่านฟ้าเอ่ย เพื่อนกลับอะไร ไม่มีเพื่อนสักคน มาคนเดียวเลยเนี้ย
“หล่อนะแก ใครอ่า” เอลฟ์สะกิดปันปันแล้วกระซิบถาม
“เพื่อนพี่อชิ รู้จักกัน”
“คนนี้ก็ไม่เลวนะแก เอาเลยสิฉันเชียร์” เอลฟ์ขยิบตาให้ปันปันพร้อมกับชะโงกหน้าไปทักทาย “สวัสดีค
