คุณป๋าของชมพู

คุณป๋าใจดี(3/6)

ทั้งสามสาวเมื่อเรียนจนครบทุกวิชาของวันนี้แล้วก็เดินออกมายังหน้าคณะ ตอนนี้เป็นเวลาเกือบสี่โมงเย็นแล้ว โดยที่ชมพูส่งข้อความไปบอกกับคุณป๋าเรียบร้อยและคุณป๋าของเธอก็กำลังจะมารับเธอที่นี่เหมือนกัน

" เลิกเรียนแล้วเราจะไปต่อที่ไหนกันดีอ่ะ "

แก้มใสที่ถามไลลากับชมพู เพราะเธอไม่อยากกลับบ้าน เธออยากจะไปต่อตามประสาวัยรุ่นมากกว่า ถ้ากลับบ้านตอนนี้ก็คงเหงาแย่เพราะครอบครัวของเธอไม่อยู่บ้านเลยสักคน

" ไปดูหนังกันไหม วันนี้มีหนังรักเข้าใหม่นะพวกแก "

ไลลาที่เสนอเพราะวันนี้มีหนังเข้าใหม่ที่เธออยากดูอยู่พอดี

" ฉันคงไปกับพวกแกไม่ได้นะ วันนี้คุณป๋าจะมารับ บอกจะพาไปให้รางวัลเด็กดี "

เพื่อนสาวทั้งสองคนต่างมองหน้ากันแล้วก็ยิ้มออกมา จากนั้นก็อดที่เธอเอ่ยแซวเล่นไม่ได้

" ให้รางวัลเด็กดีเลยหรอยะ เกินไป๊!! "

ไลลาพูดพร้อมกับส่งยิ้มไปให้แบบมีเลศนัยเพื่อเป็นการเอ่ยแซว

" ใช่น่ะสิ...ก็ฉันตั้งใจเรียนมาตลอดนี่นา แล้วนี่ก็ใกล้จะได้ที่ฝึกงานแล้วด้วย ฉันว่าฉันจะไปถามคุณป๋าเรื่องนี้อยู่พอดี "

" งั้นแกก็ไปเถอะ เดี๋ยวฉันกับยัยแก้มใสจะไปดูหนังกันสองคน แล้วถ้าเกิดเจอผู้ชายหล่อๆจะได้ลากไปกินต่อด้วยเลย "

ไลลาที่พูดพร้อมกับเสียงหัวเราะของเพื่อนสาวทั้งสองคนในความเปรี้ยวแซ่บของเธอ ยอมให้เขาเลยจริงๆ

" อย่าแซ่บให้มันมากนักนะยัยไลลา เบาๆลงหน่อยเสน่ห์น่ะ จะบริหารทุกวันเลยหรือไง แล้วแกไม่คิดจะมีแฟนเป็นตัวเป็นตนบ้างเลยหรอ พวกเราสามคนนี่ยังไม่มีใครมีแฟนเป็นตัวเป็นตนเลยนะเว้ย ทั้งๆที่ก็สวยกันขนาดนี้ คนสวยเพลีย "

ชมพูเอ่ยแซวเพื่อนสาวทั้งสองคนออกไปด้วยความที่พวกเธอทั้งสามคนหน้าตาดีไม่แพ้กัน จึงทำให้มีหนุ่มๆทั้งคณะเดียวกันและต่างคณะมาจีบอยู่บ่อยๆ แต่พวกเธอก็ยังไม่ได้เลือกใครเป็นจริงเป็นจัง มีแต่คุยไปเล่นๆสักพักก็เปลี่ยนคนคุยใหม่แต่นั่นไม่ใช่สำหรับชมพูเพราะเธอปฏิเสธทุกคนที่เข้าหา

" พวกฉันไปแล้วนะแก รอคนเดียวได้ใช่ไหมยัยชมพู "

" ไปเถอะ นั่นไงรถคุณป๋ามาแล้ว "

ชมพูแยกย้ายกับเพื่อนพร้อมกับเดินเข้าไปนั่งในรถสปอร์ตคันหรูของคุณป๋าทันที

" รอนานไหมคะ เด็กดีของคุณป๋า "

ร่างสูงพูดพร้อมกับยกมือหนาขึ้นมาลูบศีรษะของหญิงสาวอย่างเบามือ ด้วยความรัก ความเอ็นดู

" ไม่นานเลยค่ะชมพูเพิ่งเลิกเรียน แล้ววันนี้คุณป๋าจะพาชมพูไปที่ไหนหรอคะ ตื่นเต้นจะแย่อยากได้รางวัลของเด็กดีแล้วค่ะ "

ชมพูที่อ้อนคุณป๋าเธอสุดฤทธิ์พร้อมกับส่งมือน้อยๆไปจับที่มือหนาของเขาที่วางอยู่บนหน้าตักแกร่ง เธอทำแบบนี้กับเขาประจำโดยที่ร่างสูงเองไม่ได้ว่าอะไรแล้วก็ไม่ได้ห้ามเธอ เพราะถ้าเธอจะจับมือเขาเขาจะไม่ห้ามยกเว้นเสียแต่ว่าเธอจะไปจับไม้จับมือกับผู้ชายคนอื่นนั่นแหละเป็นสิ่งที่เขาไม่มีวันยอม

" คุณป๋าก็จะพาเราไปกินไอติมไงล่ะ เสร็จแล้วเราอยากจะทำอะไรคุณป๋าก็จะตามใจทุกอย่างเลย "

" สัญญาแล้วนะคะ "

ร่างสูงไม่ตอบแต่ส่งยิ้มไปให้กับเธอแทนพร้อมกับขับรถคันหรูออกไป มุ่งหน้าไปยังห้างสรรพสินค้าที่อยู่ใจกลางเมือง เมื่อมาถึงแล้วก็พาเธอมายังร้านไอศกรีมร้านโปรดที่เขาพาเธอมาบ่อยๆ

" เอาไอศครีมวนิลลาค่ะ เค้กส้ม แล้วก็นมชมพูปั่นแก้วนึงค่ะ "

หญิงสาวสั่งเมนูที่เมื่อมาทีไรก็จะสั่งแบบนี้เป็นประจำ

" เอากาแฟร้อนแก้วนึงครับ "

ร่างสูงที่สั่งแค่กาแฟร้อนถ้วยเดียวและเขาก็สั่งแบบนี้เป็นประจำเช่นกันเมื่อพาลูกสาวปลอมๆของเขามากินไอติม เขาไม่ชอบของหวาน ไม่ชอบกินไอติม.ไม่ชอบกินเค้กแบบที่ลูกสาวของเขาชอบกินอะไรสักนิด แต่เขาก็พาเธอมาได้ตลอด

" คุณป๋าขา เทอมหน้าชมพูจะต้องออกฝึกงานแล้วนะคะ คุณป๋าจะว่าอะไรไหมถ้าชมพูจะไปขอฝึกงานอยู่ที่บริษัทของคุณป๋า "

" คุณป๋าจะว่าอะไรล่ะ ดีใจซะอีกที่มาอยู่ใกล้ๆกัน อยู่ไกล้หูใกล้ตาผู้ใหญ่เราจะได้ปลอดภัย และไม่ทำอะไรที่ทำให้คุณป๋ารู้สึกเป็นห่วง แล้วเราอยากฝึกงานตำแหน่งไหนล่ะเดี๋ยวคุณป๋าจะดูไว้ให้ "

" อยากฝึกงานตำแหน่งเลขาของคุณป๋าค่ะ "

สาวน้อยพูดออกไปเพราะต้องการจะอยู่ใกล้ชิดกับคุณป๋าให้มากที่สุด ถึงแม้ว่าจะอยู่บ้านเดียวกันก็ใช่ว่าจะได้เจอกันบ่อยๆ บางทีคุณป๋าของเธอติดงานก็ไม่กลับบ้านทั้งคืนเลยก็มี(ติดงานแหละคงไม่ใช่ติดสาว)

" เป็นเลขาของคุณป๋าเลยหรอ เราจะไหวหรือเปล่า "

" เป็นผู้ช่วยเลขาของคุณป๋าอีกทีก็ได้นี่ค่ะชมพูไหวอยู่แล้วล่ะค่ะ สัญญาค่ะว่าจะไม่เป็นภาระให้กับคุณป๋าเด็ดขาด ชมพูจะช่วยงานคุณป๋าแล้วก็แบ่งเบาไม่ให้คุณป๋าต้องเหนื่อยค่ะ "

" พูดอ้อนเอาใจสารพัดขนาดนี้ อยากได้อะไรเป็นพิเศษหรือเปล่าเรา "

การันต์พูดกับลูกสาวไปอย่างรู้ทัน เพราะทุกครั้งที่ลูกสาวเธออ้อนก็มักจะอยากได้ของเสมอไม่อยากได้อย่างหนึ่งก็อย่างหนึ่ง

" คุณป๋ารู้ใจชมพูที่สุดเลยค่ะ วันนี้มีคอลเล็คชั่นเสื้อผ้ามาใหม่ ชมพูอยากได้คุณป๋าซื้อให้ชมพูนะคะ "

" ได้สิ...สำหรับชมพูคุณป๋าซื้อให้ได้อยู่แล้วอยากได้ตัวไหนก็เลือกเอาเลย "

" คุณป๋าใจดีที่สุดเลยค่ะ "

ชมพูลุกขึ้นแล้วเดินไปฝั่งตรงข้าม จากนั้นก็ก้มลงมากอดคอเขาพร้อมกับหอมแก้มไปฟอดใหญ่อย่างตั้งใจ นั่นจึงทำให้การันต์ถึงกับชะงักเพราะไม่คิดว่าลูกสาวของเธอจะจู่โจมเขาขนาดนี้ ความรู้สึกของเขาตอนนี้มันไม่เหมือนกับที่ลูกหอมแก้มพ่อเลยสักนิด เพราะพลอยชมพูโตเป็นสาวแล้วไม่ใช่เด็กๆเหมือนแต่ก่อน

" ชมพู กลับไปนั่งที่ได้แล้ว จะมากอดคอคุณป๋าเหมือนเด็กๆไม่ได้แล้วนะ เราโตเป็นสาวแล้วรู้ไหม คนอื่นมองเข้ามาจะดูไม่ดี "

เขาดุลูกสาวไปอย่างไม่จริงจังนักเพื่อกลบอาการเขินภายในจิตใจ ทั้งกลัวว่าผู้เป็นลูกสาวจะจับได้ว่าตัวเขาเองคิดไม่ซื่อกับลูกสาวขนาดไหน

" ไม่เห็นเป็นอะไรเลยค่ะ คนรักกันก็ต้องแสดงความรักต่อกันไม่เห็นจะแปลกตรงไหนเลยคุณป๋าไม่ต้องคิดมากหรอกนะคะ ใครจะคิดยังไงก็เรื่องของเขาสิ ชมพูไม่เห็นจะสนใจเลย "