สิงขร [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 22
"มาช้านะครับคุณสิงขร"
"โทษทีว่ะมีเหตุสุดวิสัยนิดหน่อย"
"ไม่เป็นไรหรอกครับผมเข้าใจใหม่ๆ ก็แบบนี้แหละ"
"อะไรใหม่ๆ ของมึงวะ"
"อ้าวอย่าวะสิโว้ยคนอุตส่าห์พูดดีๆ ด้วย"
"ก็คุณกวนตีนผมก่อนนี่ครับ"
"ไม่เอาแล้วมาพูดเรื่องงานดีกว่า พูดเรื่องผู้หญิงไม่จบง่ายๆ หรอก"
"ใครล่ะเป็นคนเริ่มก่อนอุตส่าห์รีบมาแล้วนะเนี่ย"
"รีบแล้วใช่ไหม ถ้าไม่รีบคงถึงพรุ่งนี้ล่ะมั้ง"
"จะคุยเรื่องงานไหม"
"คุยคร้าบ..ฉันไม่แน่ใจว่าของล็อตนี้จะข้ามฟากได้ไหม ถ้าไม่ได้ก็คงต้องเร่ขายในประเทศ"
"คุณใช้คำว่าเร่ขายเลยเหรอวะ"
"ฮ่าาาา เอาน่าราคาตกหน่อยก็ช่างมัน ล็อตต่อไปเราค่อยวางแผนกันใหม่"
"แล้วไอ้นรสิงห์มันรู้ไหมว่านายมาร่วมลงทุนกับฉัน"
"จะให้ทำยังไงได้ล่ะอยู่ดีไม่ว่าดีกัดกันเองซะงั้น" คนที่เลือกฝั่งก็ทำใจลำบาก เพราะถ้าจะหันกลับไปหาอีกฝั่งคงไม่ได้แล้ว
"ขอบใจมากที่ไม่ทิ้งเพื่อน แล้วรู้ข่าวไอ้
