มหาลัย GD
13.30 PM
“ซีย์มึงเป็นไรกะไอ้พี่สเตย์วะ”ทอยถามเคซีย์นั่งมองจับผิด
“เอออย่าคิดว่าพวกกูไม่รู้นะมึงบอกมา”ดีเจพูดทบอีกคน พวกเค้าสามคนจับตามองทั้งเคซีย์และก้อยกี้อยู่ห่างๆเพราะเป็นห่วงก็พวกเค้ามีเพื่อนผู้หญิงอยู่แค่สองคน
“อะไรของพวกมึงเนี่ย กูกะเค้าไม่ได้เป็นไรกัน”ฉันมองพวกมันสามคนนั่งจับเป็นฉันตัวเกร็งจ้องขนาดนี้แสดงว่าพวกมันต้องรู้แต่ๆถึงได้ถาม ฉันยังไม่พร้อมจะบอกเลย
“พวกกูไม่ว่าอะไรหรอกแต่พวกกูแค่เป็นห่วงกลัวมึงจะเสียใจ”ดีเจพูดยิ้มที่พวกเค้าถามเพราะเป็นห่วงไม่ได้หวงเพื่อนอะไรเลย เค้าเป็นห่วงความรู้สึกเคซีย์ถึงจะดูเข้มแข็งแต่ก็อ่อนแอในสายตาพวกเค้า
“กู......ไม่เสียใจหรอกกูไม่ได้คิดอะไรนิ”ฉันพูดไม่ค่อยเต็มปาก ไม่รู้สิใจมันก็หวั่นๆอยู่ฉันไม่แน่ใจความรู้สึกตัวเองสักเท่าไรเลยตอนนี้
“ใครทำมึงเสียใจก็เจอพวกกูนี้แหล่ะ!”พีพูดเสียงจริงจังและยิ้มอ่อนให้เคซีย์
“จ้าพ่อฮีโร่ของกลุ่ม~5555”
