#เช้าวันต่อมา
ฉันตื่นขึ้นมาด้วยอาการมึนหัวเอามากๆ มันหนักไปทั้งหัวแทบจะยกหัวไม่ขึ้น ไม่เคยดื่มเยอะขนาดนี้มาก่อน คงเพราะฉันต้องการดื่มเพื่อลืมเรื่องร้ายๆแต่ถึงยังไงพอมีสติลืมตาตื่นมันก็ยังคงจำภาพทุกเหตุการณ์ในคืนนั้นได้อยู่ดี นึกแล้วสมเพศตัวเองชะมัด
เมื่อคืนฉันจำได้ว่าไปดื่มเหล้ากับยัยปังและมีผู้ชายคนนึงม่ขอนั่งร่วมโต๊ะด้วยซึ่งฉันและปังก็อนุญาตถึงแม้จะไม่ได้เต็มใจก็ตาม แต่หลังจากนั้นเหมือนภาพจะตัดไป แล้วเหตุการณ์หลังจากนั้นฉันก็นึกไม่ออกอีกเลย
ฉันพยายามพยุงตัวลุกขึ้นนั่งแล้วค่อยๆตั้งสติก่อนจะสำรวจตัวเอง "เสื้อ" ฉันมองไปที่เสื้อผ้าที่ฉันสวมใส่ในตอนนี้ มันไม่ใช่เสื้อตัวเมื่อคืนหนิ ฉันไม่ได้ใส่เสื้อยืดตัวใหญ่ขนาดนี้นะ
"ตื่นแล้วหรอ" เสียงทุ้มเอ่ยถาม ฉันจำเสียงนี้ได้เป็นอย่างดี
"คุณ" ฉันตกใจเบิกตากว้างพร้อมกับความสงสัยและมองไปรอบๆห้อง "เรียกว่าพี่" เขาพูดเชิงออกคำสั่งให้ฉันเรียกสรรพนามเขาเห
