SILIP SA APOY [$$PG]

CHAPTER 09

CHAPTER 09

*

*

*

(*˙︶˙*)☆*°

Mabilis din nya akong binitawan. Sandaling napahawak ako sa panga ko dahil sa tindi at sakit ng pagkakahawak nito sakin.

Tinaliman ko lang ito ng titig, at ngumisi naman ang gago!.

" Yung araw nayun gusto ko nalang talaga umalis oh tumakas, dahil alam kong hindi na maganda ang mangyayare sakin dito pa nagtagal pa ako, hindi ko alam kung bakit parang naiinis sya sakin at nagagalit, gayung wala naman akong ginawa at 'hellow!, first time ko syang nakilala at nakita, buti pa nga sya nakita na nya ako!.

" Bushit ang sakit ng panga ko!.." Daing kong wika saking sarili.

Nakita kong bumalik naman na ito sa kanyang table, at tila umaliwalas na ang muka, ang kanila lang nagdidilim at nakakatakot ngayon okay na.

Hindi ko malilimutan yung pilat na malaking sunug sa may balikat nya, may kapareho din kase sya na isang nakakababatang kaibigan ko nuong nasa maayos pa ang buhay ko at hindi pa ako pakalat kalat sa lansangan.

*****--------********--------******-------*****

Balik tanaw sa nakaraan.

Habang nasa byahe kami nuon nila mommy at daddy, papuntang beach resort kung saan magdadaus sana ako simpleng kaarawan, kasama namin ang pamilya ng business partner ni daddy sa negosyo, at ang kanilang dalawang anak. Hindi ko gaanong kilala ang mga ito dahil unang beses palang kami nagkita ng anak nila.

Ng makarating na kami sa resort ay nilapitan ako ng isa sa bunsong anak nila na gwapo at mukang masungit. Nasa idad 10 lang ako nuon at ito nasa 8 palang.

Binigyan nya ako ng chocolate at lollipop. Dahil nga sa bata pa ito kaya hindi ko pinapansin at mas na tuon ang pansin ko sa nakakatanda nitong kuya na masmatanda sakin ng dalawang taon.

Pero dahil makulit ito at masyadong papansin, kaya naiinis ako dito minsan at pero ang isa sa ginawa nito at sinabe.

Nung naglalaro kami sa buhangin at sinuotan nya ako ng singsing na gawa sa bulaklak na maliit at ipinagdugtong at sinabe nitong pagmamalake na daw kame ay hahanapin nya ako at papakasalan at nagulat ako ng bigal nya akong halikan sa labi pero saglit lang iyun na ikatulala ko naman, habang ito tumakbo papalayo sa akin.

( Isa yun sa unang kiss ko n hindi k onto malilimtlutan )

At ang na'alala ko dyan sa tattlo na dragon na nasa balikat nito ay simbolo ng kanilang angkan. Nung batang nakilala ko. Kaya nagulat ako ng makita ko ito ulit, ang symbolo nayan, kaso itim naman ang sa kanya at pula naman yung sa batang lalaki, ang sa amin naman ay isang scorpion na blue, hindi ko alam kung para saan ang mga symbol nayan sa pamilya namin at sa pamilya ng batang lalake.

Ng matapos na ang party nayun dun nag simulang magbago ang takbo ng buhay ko.

Pauwe na sana kami nuon ng mauna naman ang magulang ko sa kot'se. At akmang susunud na sana ako ng bigla

nalang sumabog ito ang kotse kung nasaan naruon ang mga magulang ko. Dahil sa pagkabigla ay minadali ko itong pinutahan at nagbabakasaling mailigtas kopa sila, pero mas tumindi pa ang pagsabog dahil nakapark Ito sa may gasoline station nagulat nalanga ko ng biglang yumakap sakin ang batang lalakeng yun at sabay kami tumilapon, at nawalan ng malay. Pero bago paman ako tuluyang pumikit ay nakita kong may sunug ito sa balikat. At niyakap ko nalang ito at unti unti na ako,

Ang huli kong nalalaman ay tinarget kami nuon ng mga kaaway ng magulang namin sa negosyo at nagtagumpay nga sila, kaya heto ako ngayon nagdurusa dahil sa ginawa ng ibang tao, na imbis marangyang buhay sana ang tatahakin ko naging ganito ako. Simula nuon wala na akong naging balita sa pamilyang iyun, at ang naging masaklap pa ay lumaki akong hindi marunong magbasa, at sumulat, dahil kahit 10 na ang idad ko nuon hindi ako pinapapasok sa school nila mommy at daddy, nag hired sila ng private teacher ko at sabahay lang ako tinuturan, dahil madalas daw akong atakihin ng hika, buti nga gumaling na ako eh. Dahil tamad akong makinig at umaasa sa yaman ng pamilya ko ay ayun lumaking walang alam!. buti nalang sa tulong ng mga kaibigan ko ay naturan nila akong bumasa at mag sulat.

.[ END OF THE FLASH BACK ]

Kaya hindi ko maiwasang hindi magdrama sa harapan ng lalaking ito, dahil nakikita ko sa kanya ang kawawang paslit na inaasar kopa nuon ng pisot!. Kung hindi dahil sa kanya baka mas grabe pa ang natamo kong sunug sa may pilat din ako ng nakaraan ko sa tyan at dibdib ko pero maliit lang naman at di kalaunan ay naghilom naman at na wala.

Bigla ako napabalik saking ulirat ng bigla itong magsalita.

" How old are you!.." Na naman!, kahapon kopa nasagot yan eh, bakit kailangang ulit ulitin ko, wala ba dyan sa finill-apan nung kanang kamay mo kahapon!.

" 25!.." Sambit ko naman.

" Full name please!.." Wow dinaig pa nito ang teacher kung makatanong!.

Dahil hindi ko na man na ginagamit ang dati naming apilyedo ay pansamantalang nag palit ako ng full name at pati pangalan. Dahil ang bilin ng tapat na tagapag lingkod ng yamao kong mga magulang ay hwag ko na daw gagamitin muna ang totoo kong apilyado.

At baka matuntun lang ako ng kalaban ng mga magulang ko at patayin. Yun ang natatandaan ko bago ako kinuha ng mag anak kong kampon ni satanas!.

" Arah Mae Alfonso Savares!.." Saad kong na ikinatango naman nito.

Saglit itong tumagilid at nanlaki ang mga mata ko ng makita ko ang nunal nya sa may panga, na par eyehong pareho sa batang lalaki na nagligtas ng buhay ko nuon sa pagsabog.

Tuloy hindi ko maiwasang hindi mapangiti sa tuwing na alala ko sya at minsan iniisip ko nasaan na kaya ang batang iyun!, siguro bitang binata na oh baka nakapag asawa nayun!.

" Nasa malayo ata utak mo Ms. ARARES!.." Seryosong saad nito.

" SA LAHAT NG AYAW KO YUNG LUTANG AT WALA SA SARILI SA ORAS NG TRABAHO!.." Muling turan nito na biglang nag iba ata ang takbo ng utak at nanindigan sa pagiging Yung Master nya.

" Hindi naman po sir!.." Pilit na ngumiti ako sa kanya.

" Don't Call me Sir, Im not old Man, Call me Yung Master!.." Mahinahon nitong turan na nasa papel ang tingin.

Hawig na yung batang iyun!, Nako nag dedelustion na naman ako kahit sinu lalake nalang pinagkakamalan kong s'ya.

" Okay!, you work me us a Personal maid, and Secretary. Ang trabaho mo mag linis ng kwarto at ipagluto ako ng pagkain, at lahat ng iuutos ko kailangan mong sundin, tataasan kopa ang magiging suweldo mo pag nakatagal ka dito ng 6months. Sinabe naman na sayo siguro ang limang patakaran ko dito sa mansion right?.."

Maotiridad na nitong paliwanag at tanong.

" Yes!..Yu...Yung Monter's!..ay mali Yung Master pala!. Sorry poh!.." Sabay dungo ko, dahil nakita ko ang inis sa muka nito ng aksedente kong matawag siya ng Monster.

" And pag maylakad ako, kailangan mong sumama dahil personal maids kita kailangan ko ng alalay!.." Muli pa nitong sabe na ikinairap ko lang sa tago.

" Hirap pala ng ganitong trabaho, eh kung mag wuit nalang kaya ako. Hindi ako sanay mag lingkod sa ibang tao. Mas madali pang magnakaw at kung makakajackpot ay kinikita ko lang naman ang 50k sa isang linggo, sa pagnanakaw.

Pero paano?, paano ako aalis dito ganung kung magtataka namang umalis ay buhay ang kapalit!.

" can't I ask you something?.." Muli nitong sabe. At nag salita pa ulit.

" Maupo ka miss Savares Im sorry for what I did, kanina!.." Mabait na nitong ika na ikinangiti ko naman ng patago.

Naupo ako malapit sa desk nya sa side nito. at nakayukong nakatanaw sa sahig hindi ko alam pero mas lalo lang akong natakot sa knya matapos nyang hawakan ng mahigpit ang muka ko at galit niyang binitawan ang muka ko na ikinauntog ko sa pintuan.

" Anong ginagawa mo sa bar at bakit ka sumasayaw duon!.." Mausisa na nitong tanong na ikininaangat ko ng tingin a that kunot noo ko syang tinitigan sa mata.

" Kasama pa bayan sa trabaho ang sabihin lahat ng mga pangyaya'ri sa buhay ko!.." Seryoso kong saad dito at tila saglit ako nakaramdam ng inis dito, at sa titig palang nito dama kona ang pangliliit nito sakin dahil sa estado ng buhay ko.

"Yes! Gusto kolang ng maayos na impormation, because you work me now, at kasali ito sa trabaho mo, ang sabihin, at mahalagang malaman ko lahat ng tungkol sayo!..." Mababa na nitong ika. sa maotoridad nitong sabe.

Hinarap ko naman siya ng buo ang loob ko at hindi na kakaramdam ng hiya sa kanya.

" Raket ko minsan, pag matumal ang singil sa daan!.." Sambit ko habang seryosong nakatanaw sa cute nitong mata.

" At sa Mall, bakit ka nag hostage!.." Muli na naman nitong tanong.

" Kung natatakot ka na baka gawin korin sayo ang ginawa ko duon sa matanda. Hwag kang mag alala may konting awa pa naman akoh!.." Wala sa sarili kong turan na ikinatawa naman niya at may tingin saking nanghahamon.

" Your weak, isa kalang basura sa langsangan na kailangan ligpitin!. At kung inaakala mong matatakot mo ako, Oh ma sisindak nagkakamali ka, Ikaw ang dapat matakot sakin, dahil hindi mo lubos nakilala ang taong nakaharap mo!. .At kaya kitang iligpit or ibaon ng buhay! sa isang uglap lang!.."

Nakangisi nitong sabe at bakas sa boses nito at muka ang pagbabanta at hindi mo ito makikitaan ng pagdadalawang isip na gawin.

Napalunok nalamg ako sa mga pagbabanta nyang sabe. At wala akosa sarli kong napakamot ng ulo.

" You know?, I like how you act like an ignorant stupid idiot girl. Pero dahil magtatrabaho ka nga sakin. Don't worry, I promise magiging mabait ako sayo as your boss my little pet mouse!.."

Nangririmatim na ako sa inis dahil sa pang aasar nito at pang iisulto sakin.