มาร์โคหยิบแก้วไวน์ขึ้นมาก่อนจะเดินตรงไปยังลอร์ดอัชเชอร์ที่กำลังพูดคุยกับเสด็จพี่ไคแลนอยู่
เขาทำท่าทีเป็นว่ากำลังดื่มไวน์เพื่อรอคอยให้การพูดคุยระหว่างทั้งสองคนจบลง มาร์โคจึงเดินเข้าไปทักทายลอร์ดตามมารยาท
“เป็นยังไงลอร์ดอัชเชอร์ งานเลี้ยงที่แสนน่าเบื่อของฮาญาทำให้เจ้าอยากหลบหนีออกไปจากที่นี่บ้างไหม?”
ลอร์ดอัชเชอร์ยกยิ้มกับคำกล่าวทีเล่นทีจริงขององค์ชายรอง
“ถึงจะอยากกระทำเช่นนั้นแต่กระหม่อมไม่สามารถปลีกตัวออกไปจากที่นี่ได้หรอกพ่ะย่ะค่ะ”
ดวงตาของมาร์โคนั้นเปล่งประกายขึ้นมา
“มีสิ มีวิธีที่..ข้าจะพาเจ้าออกไปเพื่อพบกับสตรีที่งดงาม ที่กำลังรอคอยลอร์ดผู้กล้าแห่งแอชตัน อยู่ที่ว่าลอร์ดจะยอมเสี่ยงตามข้าไปหานางรึเปล่า?”
ลอร์ดแอชตันมองใบหน้าจอมกะล่อนขององค์ชายรอง เขาหวนนึกไปถึงเมื่อชั่วโมงก่อนที่เขาเข้ามาในงานเลี้ยง เขามองเห็นสตรีที่งดงามราวกับภาพวาดอยู่ผู้หนึ่ง นางมองมาที่เขาด้วยดวงตาตกตะลึงเขาไม
