42.ไม่เหมือนใคร

1275 Words

รอยยิ้มของดาเนียที่หายไป พลันถูกปั้นแต่งขึ้นมาใหม่ เธอมองใบหน้าของแกรนด์ดยุค เขาคือชายวัยกลางคนที่ยังคงเต็มเปี่ยมไปด้วยความโลภที่ไม่มีที่สิ้นสุด “เรื่องนั้นข้าคิดว่า..มันฟังดูน่าสนใจไม่น้อยเลยนะคะ ยังไงเราไปคุยเรื่องนี้กันอีกที ตอนที่สถานที่มันเอื้ออำนวยมากกว่านี้ดีกว่า” แกรนด์ดยุคก้มหน้าลงเพื่อขอบคุณดาเนีย และเมื่อเพลงจบลงเราต่างก็แยกย้ายกันไป เธอมองหน้าของเสด็จพี่ไคแลนที่กำลังมองเธอในขณะที่มีสตรีกำลังเกาะแกะแขนของเขาอยู่ เธอไม่ได้คิดที่จะร่วมมือกับแกรนด์ดยุค เพราะเธอไม่ต้องการให้ท่านพี่มาร์โคขึ้นเป็นองค์จักรพรรดิและตัวของท่านพี่มาร์โคเองก็คงไม่ต้องการอะไรแบบนั้นด้วยเช่นกัน ทว่าเธอแค่อยากเดินเข้าไปในความคิดของแกรนด์ดยุคบ้าง เผื่อเขา..จะเปิดเผยเกี่ยวกับเรื่องของสตรีที่เสด็จพ่อกำลังพยายามตามหาอยู่ให้เธอรู้ ในเมื่อโอกาสเดินเข้ามาหา แล้วเหตุใดเธอจะไม่ไขว่คว้าเอาไว้เล่า ดาเนียยกยิ้มให้ก

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD