สุดท้ายดาเนียก็จะต้องนั่งให้คาริแต่งหน้า และสวมใส่ชุดเดรสที่สุดแสนจะอลังการเพื่อเข้าร่วมงานเลี้ยง
เมื่อเธอเดินออกมาด้านหน้ากระโจมก็พบกับเจเซนที่ยืนรออยู่
“ข้ามารอ..เพื่อรับเจ้าไปที่งาน”
ดาเนียยกมือขึ้นมาเพื่อควงแขนเขา ก่อนจะเดินเคียงข้างดยุคแห่งเอเมอร์เพื่อเข้าไปในงานเลี้ยง
“เจ้ามาเอง..หรือว่าเสด็จพี่ไคแลนสั่งให้เจ้ามางั้นหรือเจเซน”
เขามองหน้าเธออยู่พักหนึ่งก่อนจะพาเธอไปนั่งบนเก้าอี้ของเชื้อพระวงศ์
“ข้ามารับเจ้าเพราะว่าข้าอยากมา ข้าส่งทหารมาสอบถามคาริว่ามีใครเป็นคู่ควงให้เจ้ารึยัง..นางกล่าวว่ายังไม่มีใครมา ข้าจึงมารอเจ้า..”
ดาเนียมิได้กล่าวคำใด และเจเซนจำเป็นที่จะต้องแยกไปนั่งด้านล่าง เขาส่งยิ้มให้เธอแต่ทว่าดาเนียไม่คิดจะชายตามองด้วยซ้ำ
เขาคือคนที่เธอคิดว่าเขาและเธออาจจะสามารถรักกันได้ อาจจะเป็นแบบนั้นเพราะว่าเราเป็นเพื่อนกันมาก่อน แต่เจเซนไม่ยอมเปลี่ยนนิสัยความหวาดกลัวของเขา หากเธ
