ที่ช่องท้องกำลังรู้สึกชาเหมือนกับว่าจะขยับไม่ได้ และที่แขนทั้งสองข้างถูกเชือกมัดเอาไว้ด้านหลัง
นิโคลัสคิดว่าเขากำลังอยู่ในสภาพที่น่าเวทนามากที่สุด เมื่อคืนเขาเข้านอนตามปกติ แต่ทว่าเซอร์บรูคลินซึ่งเป็นผู้ฝึกอัศวินของพระราชวังกลับพาอัสวินกว่าสิบนายเดินตรงเข้ามายังเตียงนอนของเขาหลังจากนั้น เขาที่พยายามต่อสู้ก็ถูกรุมโดยอัศวินนับสิบคน..
ความเจ็บปวดที่ได้รับตามร่างกายมันไม่เทียบเท่ากับความเจ็บปวดในจิตใจที่เขาไม่สามารถรักษาสัญญาที่ให้ไว้กับองค์หญิงดาเนียได้ มือทั้งสองข้างกำแน่นด้วยความเคียดแค้น หากแม้ว่าตัวเขาแข็งแกร่งมากกว่านี้ก็คงจะดีเพราะว่าเขาจะสามารถต่อสู้กับอัศวินที่กรูกันเข้ามาทำร้ายร่างกายและกักขังเขาเอาไว้ในห้องนี้เพื่อรอคอยความตาย..
นิโคลัสมิได้หวาดกลัวความตายแม้แต่น้อย เขาแค่อยากจะเห็นใบหน้าที่งดงามนั่นอีกครั้ง ทั้งที่องค์หญิงทรงตรัสออกมาแล้วแท้ๆ ว่านางดีใจที่เราจะได้อยู่ด้วยกัน ถึง
