นิโคลัสทำได้เพียงยืนมองดาเนียที่กำลังเดินขึ้นไปยังที่นั่งของราชวงศ์ เขาได้แต่ยืนมองนางอยู่ด้านล่างเท่านั้นเพราะไม่สามารถขึ้นไปบนนั้นได้
ดาเนียยังคงยิ้ม องค์หญิงของเขายังคงยิ้มราวกับว่านี่คืองานที่มิได้เกี่ยวข้องอะไรกับนาง
“องค์หญิงจะไม่เป็นไรหรอกเซอร์ จิตใจของพระองค์แข็งแกร่งมากกว่าร่างกายเล็กๆ นั่นเยอะเลย”
คาริกล่าวพร้อมกับมองไปที่องค์หญิงดาเนียด้วยสายตาแห่งความภาคภูมิใจ นางรู้ดีว่ากว่าจะมาถึงวันนี้ องค์หญิงผ่านอะไรมาบ้าง จะต้องพบเจอกับเรื่องร้ายแรงมากแค่ไหน คารินั้นรู้ดีมากกว่าใครทั้งนั้น
ในคราที่องค์หญิงได้พบเจอกับเคาน์เวสติน ที่พระองค์ดูเหมือนจะหลงใหลท่านเคาน์ในทันทีเพราะว่าท่านเคาน์เป็นพวกปากหวาน ท่านเคาน์สามารถพร่ำบอกคำว่ารักและสามารถทำให้องค์หญิงเชื่ออย่างสนิทใจว่าท่านเคาน์ทรงหลงรักพระองค์จริงๆ
ที่เป็นแบบนั้นมันไม่ใช่เพราะว่าองค์หญิงใจง่าย แต่เป็นเพราะชีวิตที่ผ่านมาองค์หญิงได้ร
