“ข้าดีใจที่เจ้าเองก็เป็นห่วงดาเนียด้วย..”
เจเซนก้มหน้าลงเพื่อทำความเคารพองค์รัชทายาท เขามองหน้าของไคแลนด้วยดวงตาที่ไร้ซึ่งความเกรงกลัวใดๆ และนั่นมันทำให้ไคแลนชอบสายตาแบบนั้นมากทีเดียว
“กระหม่อมรักองค์หญิงดาเนียพ่ะย่ะค่ะ”
ไคแลนหัวเราะเสียงดังเมื่อเขาได้ยินดยุคแห่งเอเมอร์กล่าวออกมาเช่นนั้น เราสองคนกำลังอยู่ตามลำพังในห้องทำงานของเขาและที่เขาพาดยุคเอเมอร์มาที่นี่เพราะว่าหมอนี่บอกว่ามีเรื่องที่ต้องพูดคุยกับเขาเป็นการส่วนตัว และจากสีหน้าและท่าทาง..
ไคแลนคิดว่าดยุคเอเมอร์คงจะล่วงรู้แล้วว่าเขาและดาเนียไม่ใช่พี่น้องแท้ๆ กัน
“เจ้าต้องการอะไรดยุค ข้าไม่ชื่นชอบการอ้อมค้อมเพราะว่ามันเสียเวลา บอกความต้องการของเจ้าออกมาเผื่อว่าหากมันตรงกันกับความต้องการของข้า เราจะได้..ยังคงเป็นพันธมิตรกัน”
เจเซนสูดหายใจเข้าลึกๆ
“กระหม่อมอยากทราบว่าพระองค์นั้นรักองค์หญิงหรือไม่ ไม่ใช่แบบน้องสาวแต่ทว่าเป็นแบบคนรัก”
