ตอนที่ 3 สายรหัส
839 Words
"ทุกคนเงียบ ก้มหน้าลงไป ทุกคนได้รับป้ายชื่อครบทุกคนแล้วใช่ไหมคับได้แล้วก็เก็บรักษาใว้ดีดีเพราะคุณจะต้องแขวนป้ายชื่อทุกครั้งที่คุณมารับน้องมันสำคัญมาก ถ้าหายไปมันจะส่งผลถึงเกียร์ที่คุณจะได้รับ" ผมพูดขึ้น
"บอสๆ อย่าลืมเรื่องสายรหัส"ไอ้กายเตือน
"อีกเรื่องนึงด้านหลังป้านชื่อของน้องๆทุกคนจะมีกระดาษแปะอยู่ นั้นคือโค้ชพี่รหัสที่น้องๆจะต้องหาให้เจอก่อนวันรับน้องวันสุดท้าย ทราบไม่ทราบ"
"ทราบครับ/ทราบคะ"น้องปี1พูดพร้อมกัน
****(Talk : พิลิน)****
"พวกแกได้คำว่าอะไรกันบ้าง" ฉันพูดขึ้น
โค้ชของเคท"หน้าตาคล้ายเซฮุนอะน้อง" โค้ชของชมพู"ความสูงไม่มาก มากที่หน้าตา" โค้ชของนินิว"ตัวสูงผิวขาวเอาตรงก็หล่อๆอะ"
โค้ชของชลลี่"เป็นMC เอวบางๆ"
ส่วนโค้ชของฉันอะหรอ ฮ่าๆๆๆ'All you need is love'
"ของแกนี่ยากสุดเลยพิลินใครกันวะที่ต้องการความรักมากขนาดนั้น"อีตุ๊ดทำท่าใช้ความคิด
"นั้นดิ โค้ชอะไรก็ไม่รู้ยากชิป"โอ้ยโค้ชสายรหัสอะไรก็ไม่รู้ ไม่หาแม่ง!!
และปี1ทุกคนก็วุ่นวายอยู่กับโค้ชสายรหัสที่ได้รับ
"เอาละคับน้องๆ ทุกคนก็ได้โค้ชสายรหัสกันครบแล้ว ทุกคนมีเวลาหาพี่รหัสกันอีกประมาณ2เดือน ถ้าหาไม่เจอมีโดนทำโทษนะคับ วันนี้ก็พอแค่นี้กลับบ้านได้คับ เจอกันที่นี่เวลาเดิมห้ามสายเด็ดขาด เข้ากิจกรรมวันแรก"
"ค่ะ/ครับ
@ หน้ามหาลัย
"นิยัยชะนีแกเห็นหน้าพี่ว๊ากที่ชื่อบอสไหมมองยังพิลินไม่วางตาเลยตัั้งแต่เข้ามาอ่ะพี่เขาต้องชอบแกแน่เลย อิจฉาแกอ้าาา"อีตุ๊ดพูดขึ้น
"ใช่ๆฉันก็เห็น" เคทเสริม
"คงไม่มีไรหรอกแก เขาอาจจะมองแกก็ได้ชลลี่แกนั่งหลังฉันนิ" ฉันพูดแบบหน้าตาเฉยแต่ในใจนี่เต้นโครมคราม ถ้าเป็นแบบที่ชลลี่พูดฉันจะทำไงดี ฮ้าาาาาาา กลับคอนโดดีกว่า
=br=
******(วันต่อมา)*****
09.25 หน้ามหาลัย
สายๆๆๆๆๆคือวันนี้ฉันไม่มีเรียนไง ก็ไม่เข้าใจว่าทำไมจะต้องนัดรวมเข้าขนาดนี้ หน้าฉันยังไม่ได้แต่งเลยนะจะไปทันหรือป่าวก็ไม่รู้รถก็ยังไม่เสร็จ นี่มันวันอะไรของฉ้านนนพิลิน
ตุบบบบ !!!!!!!!! เสียงอะไร ก็เสียงฉันไงละคัยมาชนเนี่ยคนยิ่งรีบๆอยู่
"โอ้ยยย!!! ขาฉันเป็นไงบ้างเนี่ย"
"โทษๆเป็นไงบ้าง"โหยคิดว่าใครที่แท้ก็ไอ้พี่บอสนี่เอง
"ก็เจ็บอะดิถามได้"ฉันบ่น แต่ฉันเจ็บจริงๆนะ
"มาๆพี่ช่วยค่อยๆลุกนะ"พี่บอสช่วยประคองฉันขึ้นจากพื้น
"โอ้ยๆเบาสิ" และพี่บอสก็ประคองฉันมานั่งที่โต๊ะม้าหินใกล้ พึ่งเห็นหน้าพี่แกใกล้ก็ตอนนี้นี่แหละ พี่บอสค่อยๆนวดเท้าให้ฉันมันสบายมากเลยอ่าา ไม่คิดว่าพี่แกจะทำเป็นนะเนี่ย
"เป็นไงบ้างดีขึ้นไหม"พี่บอสถาม ไม่อยากหายเลยอ้ามันสบายเท้ามากกกก
"ดีขึ้นแล้ว ขอบคุณคะ"และฉันก็ทำท่าจะลุกขึ้น พี่บอสก็รีบมาประคอง
"ค่อยๆลุกสิ ขามันอาจจะยังไม่เข้าที่ดี มาๆพี่ช่วยดีกว่าจะไปที่ห้องเชียร์ใช่มะ"พี่บอสพูดขึ้น
"ไม่เป็นไร พิลินเดินไปเองได้"แต่จริงก็อยากให้ไปส่งนะ ฮ่าาาา
"อย่าดื่อ กฎของคณะรุ่นน้องต้องฟังคำสั่งรุ่นพี่ เข้าใจ"
และแล้วฉันก็ยอมให้พี่บอสเดินประคองมาจนถึงหน้าลานกิจกรรม
"พิลินๆพิลิน"ชลลี่ รีบเดินเข้ามาหาฉัน
"แกมาพอดีเลย ช่วยฉันหน่อยดิ"ฉันขอความช่วยเหลือจากชลลี่เพราะตั้งแต่เดินเข้ามาในคณะมีแต่สายตาพิฆาตส่งมาที่ฉัน
"มาๆฉันช่วย ว่าแต่ทำไมพี่บอสถึงมากับพิลินได้อะคับ"ชลลี่หันไปถามพี่บอส
"พอดีพี่เดินชนพิลินอะเลยช่วยพามาส่ง"พี่บอสตอบ แต่ก็ยังไม่ยอมปล่อยมือจากฉัน
"ชลลี่มาแล้วพิลินไม่กวนพี่บอสแล้วดีกว่า ขอบคุณมากนะคะที่มาส่ง"ฉันพูดพร้อมพยายามจะเดินไปหาชลลี่
"งั้นพี่ไปละนะ เจอกันในห้องเชียร์"พี่บอสพูดจบก็เดินไปเลย
และวันนั้นทั้งวันฉันก็ได้แต่นั่งมองเพื่อนๆทำกิจกรรมแต่แปลกๆเพราะว่าวันนี้กลุ่มพี่ว๊ากเข้าแค่3คนแต่ไม่มีพี่บอสหายไปไหนนะ ไหนบอกว่าเจอกันที่ห้องเชียร์ไง
- Writer
