ร่างบางหอบกระเส่าอยู่ภายในอ้อมกอดของเขา เสียงทุ้มต่ำถามด้วยความเจ้าเล่ห์ว่า
“รักฉันขึ้นมาบ้างรึยัง ไอ” เขาถามแล้วเชยคางฉันขึ้นไปมองหน้าเขา ฉันหลบตาลงนิดหน่อยแล้วพูดนิ่งๆ
“ไม่ ที่ให้เอาเพราะแค่รู้สึกผิด” ฉันตอบตามความจริงที่เป็นอยู่ แต่ทำไมถึงไม่กล้ามองหน้าเขานะถ้ามันเป็นความจริง
“หึ งั้นก็เตรียมตัวโดนเย็*จนตายเลยยัยบ้า” เขาพูดขึ้นมาอย่างหงุดหงิด แต่ก็ไม่ได้หงุดหงิดเท่ากับตอนแรกที่ยังไม่มีอะไรกัน
“ฉันตั้งใจมาบอกเลิก” ฉันพูดเสียงเรียบ แล้วเงยหน้ามองเขา
“ฉันไม่เลิก เลิกก็โง่แล้ว เอามันส์ขนาดนี้ เธอไม่รักฉันก็ไม่เป็นไร รักลีลาฉันก็พอ” เขายิ้มร้ายแล้วก้มลงมาจูบที่หน้าผาก
ฉันเป่าลมออกจากปากเพราะไม่รู้ว่าจะพูดอะไรต่อ เขาเป็นคนที่สุดโต่งจริงๆ แต่ไม่เถียงเรื่องลีลา กับดุ้นใหญ่อ่ะนะ เอาเถอะอยู่แบบนี้ก็ไม่เสียหายอะไร เพราะยังไงคนที่ฉันชอบเขาก็ไม่ได้ชายตามองฉันอยู่แล้ว
ฉันมองหน้าเขาแล้วคลี่ยิ้ม
