When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
"ได้ค่ะคุณหญิง วันหลังค่อยมาคุยเม้ามอยกันต่อนะคะ ส่วนเรื่องชุดไม่ต้องห่วงเลยค่ะ สวยเพอร์เฟคสมฐานะคุณหญิงวิจิตราแน่นอนค่ะ" หลังจากนั้นคุณหญิงก็กลับไป... แพรี่รีบเข้าไปหาภริตากับนีน่าที่บ้านอยากไปเม้ามอยว่าไปกินข้าวกับคุณหญิงมา แล้วเป็นยังไงบ้าง แอบเสียดายที่ตัวเองไม่ได้ไปด้วย... ภายในบ้าน "นีน่าได้กินอาหารญี่ปุ่งด้วยค่ะ มีกุ้งตัวใหญ่ ใหญ่เท่านี้เลยค่ะ" ทำมือกว้างๆ ขี้โม้จริงๆ ลูกสาวใครนะ "กุ้งอะไรจะใหญ่ขนาดนั้น ปูหรือเปล่าคะนีน่า" แพรี่ขำกับท่าวาดกุ้งของนีน่า "ไม่ค่ะ..กุ้ง กุ้งยักษ์" ทำตาโตสีหน้าจริงจัง ว่ากุ้งยักษ์จริงๆ "กุ้งชุปแป้งทอดน่ะแพร ก็เลยตัวใหญ่" ภริตาพูดยิ้มๆ ลูกสาวเธอพูดเกินจริงไปหน่อย "เหรอ อยากกินบ้างจัง อร่อยไหมคะ" "อร่อยมากค่ะ คุณยายใจดี นีน่ารักคุณยาย" "แล้วไม่รักป้าแพรี่กับแม่ฟ้าเหรอคะ" หลานเธอหลงรักคุณหญิงไปเสียแล้ว เธอเองก็หลงรักคุณหญิงเหมือนกัน ถ้าไม่มีคุณหญิง